wat geen oog gezien heeft

Wat is dat die glimp van andere zijde?

Is t van een andere zijde of alle zijden, is t onzijdig.
Is t iets of niets of alles of leeg of vol?
Voel je r dr van alles bij extase opwinding, zie je van alles?
Of is t toch iets anders heel leeg heel vol heel rijk.
Wat is dat nou, wat is Het nou?
Is t het dat nou, niks?
En toch ja t is dus niet in woorden te beschrijven, het is licht het is helder het is stil het is blij. Zeker geen opwinding.
Maar totaal vervullend, alles vervullend, een ware gegronde vrede hierin vinden.
Voor t ego is t niks, maar voor de Essentie is t n thuiskomen.
Is niet alles vluchtig?
En vluchten we hier niet voor weg, in t vervluchtigen, ons verliezen in zoveel. En gaan we daardoor niet juist voorbij aan dat waar we alles in kunnen vinden, zullen vinden in onszelf?
Zolang we niet die uiteindelijke Verbinding maken zal t leven lijden blijven en vergankelijk zijn, gevangen in de tijd, geen oog voor geen beleven aan de Eeuwigheid.

Die andere dimensie is in onszelf, diep in onszelf, de grond in onszelf waarin we ons waarlijk zullen kunnen gronden.
Die is er nu, in dit moment, en elk volgend moment. We hoeven onszelf er alleen maar voor te openen, dan kan Het naar binnen stromen.
Dan kan Het ons van binnenuit gaan leiden, en dit zal uiteindelijk een einde zijn aan alle lijden.
Terugkeer in de harmonie in de harmonieuze Eeuwige Kosmische dans.
Dit diep in jezelf beseffen dat bovenstaande werkelijk mogelijk is, te verwezenlijken, als t je diepste verlangen en intentie is om daar weer mee te versmelten. Dat je enige verlangen is om daarin weer Thuis te komen en zo overal thuis te zijn.
Dit voelen in jezelf, nu is Het er voor jou, al-tijd niet van de tijd maar de vervulling van de tijd.
Tot overgave komen in een oprechte nederigheid en wonderen kunnen en zullen gebeuren.


Kagib