de tijd uit kort verhaal de Klokkenmaker

Hij knikte tegen mij en fixeerde mijn blik met zijn ogen: Ja, ze zijn allemaal ziek geweest. Ze dachten dat zij hun lot konden wijzigen door sneller of langzamer te gaan lopen. Hun geluk ging verloren door de waanidee dat zij heer en meester over de tijd waren. Ik heb ze van die waan bevrijd en ze hun rust hergeven.
Velen zijn er die, evenals u, in maannachten de stad slaapwandelend verlaten om mij hun zieke uurwerk voor te leggen, klagend en smekend het te genezen. Maar de volgende morgen zijn ze alles vergeten - ook mijn geneesmiddel. Alleen zij die de diepere zin van mijn lijfspreuk verstaan: "Niets meer weten - alles vermogen", alleen zij laten hun uurwerk hier onder mijn hoede achter.
U moet niet willen weten! Het levende Weten komt vanzelf! Laat u niet vangen in de valstrikken van de tijd! Zij laten zich leiden door de verraderlijke wijzer van het verstand - het verstand dat hun steeds weer nieuwe uren beloofd, maar steeds weer tot de oude teleurstellingen leidt.

Gustav Meyrink

Reacties

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE