gedachtenbeelden

Gedachten zijn beelden, levende beelden. En hoemeer voeding ze krijgen, hoe levender ze worden, hoe krachtiger hoemeer bepalend ze worden. Omdat we geen meester zijn over onze gedachten krijgt zo ieder zijn eigen beelden over de wereld, of vormt zo zijn/haar eigen wereld vanuit eigen denkbeelden. Als daar dan ook niets in veranderd wordt dat jouw wereld.
Maar dit heeft niets met de Realiteit te maken, die zit bijna altijd daaronder.
De Realiteit is eigenlijk het ware voor-beeld, wat voor die beelden zit, dat wat is.
Je kunt je voorstellen dat in communicatie bv, een gesprek, echt delen, heel moeilijk wordt als je al n beeld hebt over de situatie over de ander. Wat is, kan dan totaal niet meer opgevangen worden, ervaren worden. Dan komt er dus interpretatie, bevooroordeling, inkleuring.
Als je open en onbevangen de ander toelaat Weet je wat gezegd wordt wat werkelijk de uitgesproken gedachten, het beleven van de ander is.
Hetzelfde bij als je iets leest, als je steeds je eigen gedachten erover hebt, ertussenzet, kan totaal niet zichtbaar worden ervaarbaar worden de gedachtenwereld die in dit boek tot uitdrukking komen.
Daarom is t ook zo belangrijk om leeg van onszelf te worden. Want overal waar wij vol van zijn kan de Realiteit niet meer ervaren worden. Dit vol zijn heeft vaak ook verbinding met emoties, als iets van groot belang voor je is, er afhankelijkheid is, er verlangens zijn. Vol, vol gedachtebeelden hierdoor en de Realiteit dat wat is kan niet meer ervaren/gezien worden.

Maar er is meer.
Afstemming daarmee vinden is eigenlijk Verbinding maken met dat ware Voor-beeld, voor de gedachtebeelden. Voor t denken niet te bevatten. Het gebeurd in het moment, je Ziet, je Weet, omdat je er zelf niet meer tussenin staat met eigen gedachtebeelden, voor en afkeur. Het Zelf omvat alles, overziet alles, Weet wat is.
Maar dat heeft dus ook gevolgen voor het ego als je jezelf hiervoor open stelt. Zien wat is kan heel erg confronteren. Geen verschuilen meer achter al die mooie gedachtebeelden maar de pure Werkelijkheid.
Dus meestal blijven we ons dan toch maar liever verschuilen, dat is veeeel veiliger.
Totdat.....
Dit is toch bijna altijd waarheid, pas als t echt niet meer kan, de druk te groot wordt, de pijn, de verwarring, de wanhoop, door ziekte, ontslag, verbreken relatie noem maar op, dan komt misschien ontvankelijkheid voor het Bewustzijn. Als we als t ware ten einde raad zijn, en alle gedachtebeelden ons hierin niet meer kunnen helpen.
Een jezelf openen voor de pure Realiteit, een tot overgave komen.
Dan begint het pas, niet mijn wil geschiede maar Uw Wil.

Kagib