afhankelijkheid

Zo kregen we allerlei vormen van drugverslaving te proeven: goedkeuring, aandacht, succes, het helemaal maken, prestige, je naam in de krant, macht, de baas zijn. Ons werd getoond hoe het is om de aanvoerder van een team te zijn, de band te leiden, enz.
Omdat we deze drugs aangenaam vonden, raakten we verslaafd en werden we bang om het zonder te moeten doen. Herinner je hoe je de moed in de schoenen zonk, de doodsangst die je voelde bij het vooruitzicht te falen of fouten te maken, bij het vooruitzicht door anderen bekritiseerd te worden. Zo werd je laf en afhankelijk van anderen en verloor je je vrijheid.

Anderen hebben nu de macht je gelukkig of ongelukkig te maken. Je hunkert naar je drugs, maar hoezeer je de pijn die daarmee gepaard gaat ook verafschuwt, je bent volkomen hulpeloos. Nog geen minuut ben je je, bewust of onbewust, níet gewaar van anderen op of afgestemd op anderen, hoe ze zullen reageren, en je marcheert op het ritme van hun trommels.
Een aardige definitie van een ontwaakte: iemand die niet meer op de trommelmuziek van de maatschappij marcheert, iemand die danst op de melodie, de muziek die uit hem zelf ontspringt.


Anthony de Mello