duisternis

Ik zie de goedbedoelde schade
die 'liefde' hulpeloze kinderen toebrengt.
Ik zie de tekenen van wreedheid
bij godsdienstfanatici.
Ik zie redelijke Farizeeërs
bepalen wat er tegen Jezus pleit,
en het als hun plicht beschouwen hem
uit de weg te ruimen.
Het beangstigt me
dat ik wellicht lijd aan de ziektes
van de hoge priester en de Farizeeërs.

Ze waren zo zeker van zichzelf,
zo overtuigd van hun gelijk,
zo afgesloten voor andere standpunten
en verandering.
Ik denk aan mensen van wie ik weet
dat ze zo zijn.
En dan denk ik aan mezelf.

De Farizeeërs waren geneigd te oordelen.
Voor hen waren mensen goed of slecht.
Er was nooit iets goed aan iemand
die slecht was naar hun (voor)oordeel.
Ik denk aan andere mensen die blijkbaar
ook zo zijn.
Ik denk aan mezelf.
Ik maak een lijst van 'slechte' mensen die ik ken
en vraag me af of ze in wezen misschien niet
veel beter zijn dan ik.

De Farizeeërs waren het establishment.
Ze waren bang om dwars te liggen.
Ik denk aan mezelf.
De Farizeeërs hielden van macht.
Ze dwongen je voor je bestwil tot het juiste.
Ze lieten je daarin niet vrij.
Alweer denk ik aan mezelf.
Uiteindelijk conformeerde een Farizeeër zich.
Misschien zag hij de aangeklaagde vóór zich
als niet schuldig,
maar hij had de heilige moed niet
zijn gelijken te trotseren en te zeggen
wat hij dacht.
Ik denk, met spijt, aan mijn angst om te kwetsen,
het oneens met iemand te zijn,
aan mijn behoefte om te behagen.

Ik ben niet veel beter
dan de mannen die de Verlosser vermoordden.
Al wat ik zeggen kan is;
Heer, ik ben een zondaar.
Wees mij genadig.

Ik hoor hem vriendelijk antwoorden:
Je bent me dierbaar, mijn kind.
Wat hij daar in 's hemelsnaam mee wil zeggen?
Ik gebruik zijn ogen om erachter te komen wat
hij in mij ziet, dat hij, zelfs al kent hij mijn
zondigheid, zegt: Je bent me dierbaar.
Met diezelfde ogen kijk ik naar 'zondaars'
- de Hitlers en Stalins van onze tijd.
Ik zie dan mensen die ik verafschuw--- verwerp.

Misschien heb ik die ogen van hem nodig
om me tot mededogen te bewegen
en me te redden van de Farizeeëer in mijzelf.


Anthony de Mello

Reacties

Walter zei…
Ooit ben ik zover gegaan mij in de persoon van Hitler te verplaatsen, net zolang tot de tranen van verdriet en pijn mij uit de ogen liepen. Het kan bijna niet anders dan zijn pijn en verdriet geweest zijn...
Een intense ervaring die eigenlijk totaal niets te maken had met het goed praten of veroordelen van zijn daden.
17 november 2012 om 14:14
Kagib zei…
Mooi, dank voor je delen lieve Walter. :)))

Ja, ik ben zo boos en verdrietig geweest over alles wat in de wereld gebeurde, en ik kan t gewoon niet meer het is er niet meer, is helemaal verdwenen door het tot begrip komen over wat is.

Een film wat n stuk onrecht weergeeft film gebaseerd op de waarheid kan me echt nog wel raken, maar t is zoiets als de ontkoppeling van daad en dader. Over daden kan r heel veel verdriet zijn al heb ik daar nu n goeie film voor nodig hoor hihihi dat ik geraakt kan worden maar de dader doet niet zomaar wat ie doet. Op daden mag je dus best iemand aanspreken maar bij de dader zou ik zelf onderzoeken de gronden de beweegredenen waarom iemand iets gedaan heeft. :)))

Ben gewoon heel neutraal jongetje geworden heel onpersoonlijk maar nog wel lief hoor hihihi

Nog n fijn weekend voor jou liefs Kagib :))
17 november 2012 om 14:49
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen