zelf de weg gaan
Alleen maar wéten dat dit de waarheid is, heeft niet veel nut; pas het
levende bezit ervan bezielt ons. Werkelijk en werkzaam is voor ons alleen dát,
wat wij zélf ervaren. En juist dáárheen, wijst Eckehart ons de weg dat wij
onszelf bewust worden, en God, de geest des levens, in ons ervaren en bewust één
met Hem worden.
Niemand ook Eckehart niet, kan zijn innerlijke zekerheid op anderen overdragen en hen doen schouwen wat hij gewaar werd. Hij kan alleen maar de weg naar eenzelfde schouwen tonen en in beeldende taal duiden van welke aard de resultaten van dit schouwen der waarheid zijn. Maar de resultaten zelf kan hij niet overbrengen; die moet iedereen zelf veroveren. Men kan ook niemand dwingen deze weg te gaan; haar bewandelen doen alleen zij, die zich reeds drager van het Eeuwige voelen en in wie de drang aanwezig is, het Eeuwige in zich te openbaren. De weg wordt dus voor ons alleen waardevol, voor zover wij haar bewandelen.
Eckehart erkent de mens als burger van twee werelden: de zichtbare en tastbare uiterlijke aardse, en de onzichtbare kosmische wereld, die men echter innerlijk kan beleven. Zoals een piramide reiken wij met het zichtbare deel van ons wezen in de uiterlijke wereld, terwijl het onzichtbare fundament van onszelf in de innerlijke kosmische wereld geworteld is.
Beide werelden zijn even belangrijk voor onze voortschrijdende vervolmaking en zelfverwerkelijking. Alle innerlijke en uiterlijke nood komt daardoor dat wij de verbinding tussen de twee werelden verbroken hebben; het herwinnen van onze vrijheid hangt er dus wezenlijk vanaf dat wij de verbinding herstellen.
K.O. Schmidt
Niemand ook Eckehart niet, kan zijn innerlijke zekerheid op anderen overdragen en hen doen schouwen wat hij gewaar werd. Hij kan alleen maar de weg naar eenzelfde schouwen tonen en in beeldende taal duiden van welke aard de resultaten van dit schouwen der waarheid zijn. Maar de resultaten zelf kan hij niet overbrengen; die moet iedereen zelf veroveren. Men kan ook niemand dwingen deze weg te gaan; haar bewandelen doen alleen zij, die zich reeds drager van het Eeuwige voelen en in wie de drang aanwezig is, het Eeuwige in zich te openbaren. De weg wordt dus voor ons alleen waardevol, voor zover wij haar bewandelen.
Eckehart erkent de mens als burger van twee werelden: de zichtbare en tastbare uiterlijke aardse, en de onzichtbare kosmische wereld, die men echter innerlijk kan beleven. Zoals een piramide reiken wij met het zichtbare deel van ons wezen in de uiterlijke wereld, terwijl het onzichtbare fundament van onszelf in de innerlijke kosmische wereld geworteld is.
Beide werelden zijn even belangrijk voor onze voortschrijdende vervolmaking en zelfverwerkelijking. Alle innerlijke en uiterlijke nood komt daardoor dat wij de verbinding tussen de twee werelden verbroken hebben; het herwinnen van onze vrijheid hangt er dus wezenlijk vanaf dat wij de verbinding herstellen.
K.O. Schmidt
Reacties