de Eeuwigheid

Er is een Liefde die alleen Liefde is, die is.
Alles heeft zijn tijd binnen de Eeuwigheid zonder enige strijd.

Voor alles is zijn tijd, al bestaat de tijd niet. En toch is voor alles zijn tijd. De Eeuwigheid heeft een overzicht op ons totale leven, Onze Essentie, uiteindelijk dat wat we werkelijk Zijn. Van daaruit geeft het ons prikkels, impulsen, wat zich elk moment wil ontvouwen. Als je hiermee voeling hebt voel je jezelf gedragen, licht, geen beladenheid, voel je Liefde. Eigenlijk zijn dat de aanduidingen, ja, t is goed nu, ik ben op mijn plek, in harmonie met het Al. Maar we kunnen daar steeds buiten stappen. Geen voeling hiermee hebben, voorbarig zijn, te vroeg iets baren, of te laat. Teveel treuzelen, teveel aarzelen, waardoor dat wat in potentie mogelijk was voorbij gaat, en nieuwe mechanismen in gang gaan. Om jou zo terug in die harmonie proberen te brengen.

Die voeling met die Essentie mag steeds tastbaarder worden, naarmate jij eigenlijk niet meer zoveel wil, je het over gegeven hebt. Dat er niets meer aan vast zit, geen belangen, geen beladenheid. Dat er geen emotie meer op zit. Naarmate jij meer en meer vrede binnenin gevonden hebt, alles verstild is.
Dan kun je in volledige harmonie meestromen met het moment. In het Eeuwige moment, waar de Stroom je ook maar wil brengen. Het komt eropneer, alle eigenwilligheid is dan opgelost in de Liefde. Je bent dan weer terug in het paradijs, maar nu bewust.

Kagib