vertrouwen

Vertrouwen.
Waar vertrouw je op?
Waar bouw je op?
Op de ander?
Omdat de ander wel weet wat goed voor ons is?
Het vertrouwen op de democratie, op de techniek.
Het vertrouwen in het systeem.
Het vertrouwen op de persoon die je zo lief is.
Maar wat als alles ineens anders is.
Dat de ander weggenomen wordt, een ander gezicht laat zien.
Als je, je baan verliest.
Dan is er teleurstelling, stort je leven in.
Het vertrouwen leek op niets gebaseerd te zijn.
Het bleek dat je hierop niet kon bouwen.

Velen hebben het vertrouwen verloren.
Ontstaan is een groot wantrouwen.
Wantrouwen ten op zichte van alles en iedereen.
Het wordt slechts een overleven.
De ander mag niet meer dichtbij komen, je niet meer raken.
Je hebt jezelf beschermd, gepantserd tegen t leven, tegen de ander.
De ander mag niet meer binnenkomen omdat het leven je zozeer verwond heeft.

Dus kun je werkelijk vertrouwen, bouwen op iets wat buiten jezelf is?
Vertrouwen kan zo snel omslaan in wantrouwen en je zakt nog verder weg.
Je sluit jezelf nog verder op, omdat het leven je weer bevestigd heeft in je innerlijke wond.
Je wereld wordt nog kleiner, sluit jezelf nog verder op, en je vecht om te overleven.

En toch, er is iets in jou waar je werkelijk op kunt leren vertrouwen.
Waar je trouw aan kunt zijn.
Waar je werkelijk op kunt bouwen.
Waardoor je kunt zien wat is in die ander,
en ook niet meer zo afhankelijk bent van die ander hoe hij of zij is.
Niet meer zo afhankelijk bent van het leven buiten jouzelf.
Een waarlijk vertrouwen, diep in jezelf.
Vertrouwen op een Kracht waardoor er een innerlijke onafhankelijkheid in je op kan staan.
Waardoor een mens of situatie je niet meer op kan hemelen of neer kan slaan.
Omdat je meer en meer ziet, doorziet alles wat is, de betekenis.
Hoe raar t ook klinkt, uiteindelijk vertrouw je alleen nog op jezelf.
Op die diepe Kern in jouzelf.
Dit is een waarlijk Zelfvertrouwen.
En juist daardoor kun je in alle onbevangenheid de ander je vertrouwen geven.
Het wordt zijn/haar verantwoordelijkheid wat hij/zij ermee doet.
De ander kan je niet meer breken.
Je hebt iets in jezelf gevonden wat niet te breken is.
Je ziet en ervaart wat is.

Hierop vertrouwen, hier trouw aan zijn kan je vrijmaken van alles en iedereen.
En toch, in die innerlijke verbinding ben je waarlijk verbonden met alles en iedereen.
Dan kun je waarlijk je vertrouwen geven zonder voorbehoud omdat je jezelf vertrouwt.
Hoe kun je dan nog je vertrouwen verliezen als je niets meer te verliezen hebt?
Je hebt jezelf gevonden.

Het komt er eigenlijk op neer, waar angst is, is geen vertrouwen.
Waar vertrouwen is, is geen angst.
En uiteindelijk zijn we hoe dan ook altijd bang om te verliezen wat buiten onszelf is bewust of onbewust.
Daardoor zal er nooit werkelijk vertrouwen zijn.
Altijd zal er een fragmentje van angst blijven.
Maar diep binnenin is iets waar geen angst is waar alleen vertrouwen is.
En dit vertrouwen kan niemand meer afpakken.

Kagib