beelden

Het zonder beelden zijn. Meestromen in het Eeuwige moment dat zich voegt in dat wat in dat moment, en dat moment alleen, nodig is. Een ander moment misschien weer iets anders. Geen inbeelding, geen bevooroordeling, geen vastzetten vastgezet hebben, maar echt meestromen met dat moment.
En hoe vaak vindt dit plaats?
Echt elkaar zien/voelen/ervaren, geen enkel beeld ertussen?
Dat zijn de meest kostbare momenten in het leven, waarin je elkaar zoveel kunt geven. Dan ben je eigenlijk één Wezen, één Ziel en kunt elkaar hierin aanvullen, verrijken, inspireren, bekrachtigen. Wat maar nodig is.

In communicatie. Wanneer is er niet sprake van vastgezette beelden? Is t slechts een gevecht tussen beelden. Een schimmenspel, maar werkelijk leven zit er niet in.
Het leven bevroren in dat beeld. Alles wat daarna komt kleeft zich eraan vast, bevestigd t beeld. Of er moet gevochten worden om t beeld overeind te houden, het moet verdedigd worden. Op deze manier zullen we nooit tot elkaar komen.
Pas als we durven voelen/zien wat onder t beeld zit. Als we toelaten wat de beladenheid betekent in hoe je op de ander op het leven reageert. Jezelf doorzien, wat onder het beeld verborgen zit, en zo de realiteit kunnen raken. Pas dan zullen we Zien en Weten.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-JJARXBF4WGFH.mp3