de rijke jongeling 2



Ja, de rijke jongeling.
Zijn we niet allemaal rijke jongelingen?
Onze ideeën die we opgebouwd hebben, onze idealen.
Onze beelden over de werkelijkheid, de zin van het leven.
De waarden en normen van waaruit we leven, onze visie.
Maar kunnen we dit ook weer overgeven wanneer het Leven dit vraagt.
Kunnen we het weer loslaten als t anders blijkt te zijn.
Als ons huidige beeld, wereldbeeld weer ineen stort, zou willen storten, kunnen we dit dan toelaten?
Blijft er dan nog iets van ons over, worden we onder het oude beeld vermorzeld,
of kunnen we het dan werkelijk overgeven, loslaten, en vertrouwen blijven hebben op en in het Leven.
die diepe Levensbron die altijd door blijft stromen, en hoemeer wij onthecht zijn van het totale leven, hoemeer wij waarlijk mee kunnen stromen in dat wat het moment vraagt.

Kunnen wij werkelijk alles geven wat we hebben, en uiteindelijk zelfs ons leven overgeven.
Als we gehecht zijn aan het leven dit voort willen zetten ten koste van alles dan is er angst om het leven te verliezen.
Dat de dood ons ooit zal vinden, en we vluchten vooruit om hier niet mee geconfronteerd te worden.
We zullen nooit vrij zijn als we niet ons leven over kunnen geven.
En toch kunnen we het leven in al zijn facetten ten volle beleven, juist als er geen angst is voor de dood.
Als je ten diepste ervaart dat het Leven eeuwig is, altijd doorgaat, in verandering, hier en daar, overal in beweging, in ontvouwing.
Dan kunnen we ons waarlijk overgeven aan dat wat Wil.

Ook de uiterlijke schoonheid kan een keten zijn.
Het niet ouder willen worden, altijd jong en vitaal willen blijven.
Hier ons leven op bouwen, de zin van het leven in zien.
Wat als de uiterlijke schoonheid vervalt.
En we strijden om de rimpels weg te houden, om de ouderdom tegen te houden.
Maar deze strijd is tevergeefs.
Van binnen verschrompelen we, wordt onze wereld heel klein, gefixeerd op al die uiterlijke dingen.
We raken gefrustreerd, kunnen niet meer mee, het lichaam wil niet meer mee, niet meer meedoen.
We kunnen het niet overgeven, het proces van veroudering van het leven dat een heel eigen schoonheid kan hebben.
En uiteindelijk zullen we dit lichaam los mogen laten over mogen geven.
Maar als we ons blijven vastklampen aan deze uiterlijke schoonheid zijn we niet vrij.
Als we gehecht zijn, zijn we geketend aan deze schoonheid, zijn we afhankelijk, worden we geleefd door deze uiterlijke schoonheid.
Maar deze strijd is vergeefs wat we ook kunnen doen aan facelifting of andere ingrepen.
Uiteindelijk zal het lichaam vervallen, verschrompelen.
Van binnen en buiten zullen we verschrompelen verstarren.

Ook bij ziekte.
Stort dan ons leven in, en willen we zo snel mogelijk met welke middelen dan ook weer beter worden.
Zijn we gehecht aan gezondheid en durven we de betekenis, het teken van ziekte niet over te geven aan het Leven, wat het ons wil geven, aan wil geven.
Moeten we zo snel mogelijk weer beter worden of durven we te zien/ervaren wat het ons wil zeggen, wat het aan wil duiden.
Durven we de ziekte door ons heen te laten gaan zonder verzet, schuldgevoel of weerstand.
Het te doorleven, te doorvoelen.
Als er geen kans op verbetering meer is dit totaal kunnen accepteren.
Dat het leven nu slechts anders is, maar niet slechter.
Dat ziekte juist mogelijkheid kan zijn om beter te worden binnenin, gezond heel waarlijk te helen.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-6UEIGXCSBGB4.mp3

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen