puzzelen deel 1



Is het leven niet een voortdurend puzzelen?
Steeds op zoek naar het juiste stukje.
Dat wat voor ons past, bij ons past.
Dat wat klikt, verbindt, aanvult.
En zo zijn we met z'n allen aan het puzzelen.
Iedereen werkt weer aan een andere puzzel.

Er is een heel grote puzzel, waar vele, vele, mensen aan mee werken.
Waarvan verwacht wordt dat ze hier hun stukje aan bijdragen, en vaak ook graag hieraan hun bijdrage leveren.
Hier kun je makkelijk ingepast worden zolang je jezelf deelgenoot voelt van deze puzzel.
Dat je voelt dat je hierin past.
Dan klikt het, verbindt het, vindt je hier je thuis.
Er is rust in jou, want je past.
Je draagt jouw steentje bij, past jouw stukje in het geheel.

Maar soms wil je niet meer passen.
Jouw stukje begint te wringen, het klikt niet meer.
En je gaat op zoek naar waar het wel weer klikt, wel verbindt.
Waar het wel past.
Je vindt weer nieuwe mensen, nieuwe situaties.
En vol enthousiasme werk je weer door/mee aan deze puzzel.
Je voelt verbinding, je verbonden.
Er is enthousiasme, het geeft je kracht, om samen aan deze puzzel te werken.
Je vult elkaar aan.
Je hebt het weer gevonden.

Totdat het weer begint te wringen.
Je jezelf niet meer kunt verenigen met wat deze groep mensen voor ogen staat,
voor ogen heeft.
Dat ook deze puzzel niet meer jouw puzzel is.
Weer een andere puzzel wil oplossen, weer nieuwe verbindingen en her-kenning zoekt.
Dat je geen kracht meer krijgt om aan deze puzzel mee te werken.
En je laat weer los,
klikt jezelf weer los en gaat weer op zoek.

En dit proces kan door en door gaan.
Steeds weer losklikken, steeds weer op zoek naar wat je echt belevendigd,
waar je echt her-kenning in vindt.
Maar het wordt steeds moeilijker om verbinding te vinden.
Dat waar je werkelijk past, waar je jezelf thuis voelt.
Meer en meer is wat je voor ogen hebt, wat in je hart spreekt en schrijnt,
niet meer te vinden in al die andere puzzels.
Kan en wil je niet meer hieraan je stukje bijdragen.
Je wordt helemaal op jezelf terug geworpen.
Je voelt je hierin verloren en eenzaam.
Waar pas ik nog,
ik pas nergens meer in, hoor nergens meer bij.
Waar kan ik nog her-kenning vinden, verbinding.
Aan welke puzzel kan ik nog bijdragen?

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-IH7VTRPGYZF3.mp3

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen