het Centrum verloren

De mens is een organische eenheid. Je begon ooit, net als een boom, als zaadje in de voedingsbodem van je moeders baarmoeder. Daar vormde zich je lichamelijk omhulsel. Eerst was er een centrum; het centrum ging aan het omhulsel vooraf.
Maar nu ben je het centrum volslagen vergeten. Je leeft aan de buitenkant en denkt dat dit alles is. Het voortdurend vanuit die buitenkant leven doet een soort zelf, een pseudo-zelf ontstaan, wat je het gevoel geeft dat je inderdaad iemand bent. Maar dat zelf verkeert altijd in angst, aangezien het geen organische eenheid in zich draagt.

Vandaar de angst voor de dood. Als jij je ware zelf kent, zul je nooit bang zijn voor de dood, geen sprake van. Een organische eenheid sterft namelijk nooit. Organische eenheid is onsterfelijk. Alleen in elkaar gezette, mechanische eenheden zijn eindig. Dat wat in elkaar gezet is, zal op een dag uiteenvallen. Mechanische eenheid heeft een begin en een eind. Organische eenheid kent geen begin of eind - zij is een eeuwigdurend proces.


Osho

Niets aan toe te voegen. :)))
Nou misschien toch wel. Want hij zegt, wat niet sterft daarin zijn nog twee aspecten. Er is de Eeuwigheid en de tijd. De tijd kan zich oneindig uitrekken, voortgang vinden, in dit leven en het tussen leven en t leven daarna en zo verder. Daarin kunnen alle illusies eindeloos voortgang vinden in eindeloze gedaanten en uitdrukkingen.
Maar dit heeft niets met de Eeuwigheid te maken. Die Eeuwigheid is er nu was er 1000 jaar geleden en zal r over 1000 jaar nog zijn, precies hetzelfde, daarin is eigenlijk geen verandering, de vormpjes veranderen alleen. De Eeuwigheid draagt de tijd als t ware. De Eeuwigheid zou ons van binnenuit willen leiden om ons te bevrijden van de tijd, daar komt het opneer. Dat is de Essentie waar t leven om draait. :)))

lieve warme groet Kagib 6.gif

Reacties

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS

BEET VAN BEWUSTZIJN