geloven afsluiting

We hebben geloof gevonden in zoveel wat we doen,
zoveel dat gedaan wordt met elkaar.
Waar we de maatschappij ons leven op bouwen.
Dit geloof, dit systeem van leven.
Maar waar is het op gebaseerd?
Ook hierin vindt steeds weer verandering plaats waardoor we onszelf steeds weer moeten heroriënteren al wordt er lang gevochten om aan het oude vast te houden, dat waar we samen toch in geloofden?
Verandering is eigenlijk een grote vijand van dit soort geloof, liefst alles bij het oude houden.
Verandering kan het geloof laten wankelen, op losse schroeven zetten waar we in geloofden.

En zo is dit geloof, waar we dan ook in geloven in mensen, in dingen, uiteindelijk heel onzeker.
Het kan ons makkelijk ontnomen worden kunnen hier niet werkelijk rust in vinden.
Want is dit geloof wel levend, is dit geloof wel werkelijk van onszelf?
Is het wat we werkelijk zijn of is het een geloof dat andere mensen geloofden?
Wat wij ook zijn gaan geloven, dat dit het is, dat het hierom draait,
dat dit het leven is.
Zo kan het geloof drijfzand worden, waar we meer en meer in wegzakken,
als steeds meer onder onze voeten weggehaald wordt waar we in geloofden.
Een vastklampen maar uiteindelijk niet anders kunnen doen dan loslaten.
Dan blijkt dit geloof zo fragiel, en we hebben niets meer om ons aan vast te houden, niets
wat ervoor in de plaats komt.
Dan zijn we weerloos over geleverd aan de leegte, aan dit drijfzand waar we meer en meer in wegzakken als er niet werkelijk iets levends in ons wakker wordt.

Waar geloof jij in?
Waar is jouw geloof op gebaseerd?
Is dit jouw geloof, is dit werkelijk jouw geloof, levend,
brandend binnenin, dat dit geloof meer een Weten is?
Een Weten dat niemand meer van je af kan pakken,
dat je niet meer hoeft te verdedigen.
Voel je dit in jezelf?
Heb je hier rust in gevonden?
Kun je dit laten Zijn, jouw geloof, jouw Weten, jouw zijn,
en is er geen oordeel meer naar die ander met een ander geloof,
een ander ervaren, een anders met dingen omgaan?
Kun je hen laten zijn in respect en gelijkwaardigheid?
Of geloof je toch dat jouw geloof beter is, moet jouw geloof opgelegd worden,
gepredikt worden aan de ander ten koste van de ander.
Maar is dit een werkelijk levend geloof waar je, je fundament in gevonden hebt,
als je nog moet verdedigen, nog wil aanvallen, als je de ander nog wil bepalen,
geen ruimte geeft in zijn/haar ontwikkeling?
Dus heeft jouw leven rust gevonden, in een geloof in jezelf?
Een waarlijk geloven in je diepste Zelf, je diepste Essentie, een waarlijk begrip, begrijpen.
Dat dit een levend Weten, een levende Waarheid is geworden die je meer en meer vervuld.
Voel je dit in jezelf?
Heb je hier een fundament in gevonden dat niemand meer van je af kan pakken?
Dat slechts kan groeien en groeien, dat Eeuwig is en toch in verandering blijft.
Hoe meer dit geloof, dit Weten in je mag opbloeien hoemeer waarlijk de Hemel op aarde zal mogen komen, van binnenuit uitstralend naar buiten.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-4WEJRFRVZHLB.mp3