geloven afsluiting



We hebben geloof gevonden in zoveel wat we doen,
zoveel dat gedaan wordt met elkaar.
Waar we de maatschappij ons leven op bouwen.
Dit geloof, dit systeem van leven.
Maar waar is het op gebaseerd?
Ook hierin vindt steeds weer verandering plaats waardoor we onszelf steeds weer moeten heroriënteren al wordt er lang gevochten om aan het oude vast te houden, dat waar we samen toch in geloofden?
Verandering is eigenlijk een grote vijand van dit soort geloof, liefst alles bij het oude houden.
Verandering kan het geloof laten wankelen, op losse schroeven zetten waar we in geloofden.

En zo is dit geloof, waar we dan ook in geloven in mensen, in dingen, uiteindelijk heel onzeker.
Het kan ons makkelijk ontnomen worden kunnen hier niet werkelijk rust in vinden.
Want is dit geloof wel levend, is dit geloof wel werkelijk van onszelf?
Is het wat we werkelijk zijn of is het een geloof dat andere mensen geloofden?
Wat wij ook zijn gaan geloven, dat dit het is, dat het hierom draait,
dat dit het leven is.
Zo kan het geloof drijfzand worden, waar we meer en meer in wegzakken,
als steeds meer onder onze voeten weggehaald wordt waar we in geloofden.
Een vastklampen maar uiteindelijk niet anders kunnen doen dan loslaten.
Dan blijkt dit geloof zo fragiel, en we hebben niets meer om ons aan vast te houden, niets
wat ervoor in de plaats komt.
Dan zijn we weerloos over geleverd aan de leegte, aan dit drijfzand waar we meer en meer in wegzakken als er niet werkelijk iets levends in ons wakker wordt.

Waar geloof jij in?
Waar is jouw geloof op gebaseerd?
Is dit jouw geloof, is dit werkelijk jouw geloof, levend,
brandend binnenin, dat dit geloof meer een Weten is?
Een Weten dat niemand meer van je af kan pakken,
dat je niet meer hoeft te verdedigen.
Voel je dit in jezelf?
Heb je hier rust in gevonden?
Kun je dit laten Zijn, jouw geloof, jouw Weten, jouw zijn,
en is er geen oordeel meer naar die ander met een ander geloof,
een ander ervaren, een anders met dingen omgaan?
Kun je hen laten zijn in respect en gelijkwaardigheid?
Of geloof je toch dat jouw geloof beter is, moet jouw geloof opgelegd worden,
gepredikt worden aan de ander ten koste van de ander.
Maar is dit een werkelijk levend geloof waar je, je fundament in gevonden hebt,
als je nog moet verdedigen, nog wil aanvallen, als je de ander nog wil bepalen,
geen ruimte geeft in zijn/haar ontwikkeling?
Dus heeft jouw leven rust gevonden, in een geloof in jezelf?
Een waarlijk geloven in je diepste Zelf, je diepste Essentie, een waarlijk begrip, begrijpen.
Dat dit een levend Weten, een levende Waarheid is geworden die je meer en meer vervuld.
Voel je dit in jezelf?
Heb je hier een fundament in gevonden dat niemand meer van je af kan pakken?
Dat slechts kan groeien en groeien, dat Eeuwig is en toch in verandering blijft.
Hoe meer dit geloof, dit Weten in je mag opbloeien hoemeer waarlijk de Hemel op aarde zal mogen komen, van binnenuit uitstralend naar buiten.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-4WEJRFRVZHLB.mp3

Reacties

Walter zei…
Was wederom weer een mooi stuk van je!
25 november 2013 om 20:28
Kagib zei…
Dank je Walter. :)))
25 november 2013 om 20:58
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen