28-1-62 prille Kracht

Het was een verrukkelijke morgen, helder, tintelend, na de regen, er lag veel dauw. In de lucht hing de geur van rokend hout, van gras en het heel eigen aroma dat pas schoon gespoeld gebladerte heeft. Er waren scherpe schaduwen, diepe zowel als lichte en de hemel was al intens blauw, zo vroeg in de morgen. Er hing een sfeer van vredigheid, ondanks de armoede, de ellende en het geraffineerde bewind van de politici.
Het was een morgen die je weglokte, die je tot in de kern van de dingen bracht, waar de schoonheid onaangetast was en de genegenheid altijd jong. Het was een morgen waarop de meditatie zich uitbreidde tot over de grenzen van de tijd, een morgen waarop het goede tot bloei kwam en het denken zweeg.

Alle kleine dingen waren heel intens vol leven, met die ongewone schoonheid die de dagelijkse dingen hebben, je ogen zagen scherper, je zag het viltige, donkere blad van de rozenstruik. Je luisterde naar de vogels en het was de stem van de aarde en meditatie was niet een verbeeldingsvol vluchten naar een of ander misleidend visioen maar zicht hebbend op de feiten.

Het verleden moet worden uitgewist.
En het verleden is uitgewist als je ziet, als je ziet zonder de zeef van traditie, zonder kennis. Je blik moet fris zijn en ver reiken om te kunnen zien. Op een ochtend zoals deze, de gele bamboebladeren en het donkere blad van een hoge boom, zoveel schoonheid.
De papegaaien vlogen krijsend door de lucht, ze vlogen nooit in een rechte lijn, maar altijd zigzag en ze vlogen snel, het waren strepen groen licht. Toen streek een groepje kraaien neer op het kleine grasveld, waar nog veel dauw op lag. Het leek wel of ze hun pootjes en hun snavel erin wasten en hun zwarte lijfjes straalden van licht. Er staat een plasje regenwater op het pad naast het grasveld; het was een en al licht en speelsheid.

Als het brein volledig in rust is wordt het aangescherpt en hoogst gevoelig gemaakt. Je kunt het niet tot rust brengen, als je dat doet maak je het duf en kneed je het naar het model van dat wat je kent. Alleen als het brein vrij is kan het de rust hebben om tot bloei te komen. Het goede kan alleen tot bloei komen door aandacht en als het brein volledig in rust is, is aandacht de explosieve energie die de geest meevoert naar dat wat alle maatstaven te boven gaat.


Krishnamurti