communicereren

Geef verdriet woorden. De smart die niet spreekt fluistert het overvolle hart toe en noodt het tot breken.

Shakespeare

Zeker waar, echt verdriet, geef het woorden. Spreek het uit. Als het verbinding heeft met iemand anders is het zo belangrijk het te delen. Als er mogelijkheid is met de persoon waar het verdriet ontstaan is, als er enige openheid is enige intentie tot luisteren tot leren begrijpen. Verstop het niet, onderdruk het niet. Het gaat een eigen leven leiden, iets gaat er dood in jou. In relatieverband gaat dan eigenlijk de relatie dood. Het wordt schijn en het onuitgesproken verdriet gaat er dan tussenin staan.
Door te delen kan alles misschien in een heel ander daglicht komen te staan, een ander beleven krijgen, dat het misschien een misverstand was een elkaar verkeerd begrepen hebben. Hoe dan ook door het uit te spreken kan er weer een tot elkaar komen zijn, een verdiept begrip voor elkaar zijn.

Als het niet met de persoon door wie het verdriet ontstaan is kan vindt toch een gesprekspartner iemand die onbevooroordeeld naar je wil/kan luisteren. Zo kan het doorstromen, kan er nieuwe voeding komen nieuw inzicht in je verdriet meer ruimte en hoe dan ook het kan opluchten, lucht geven. Zo snel bouw je in je eentje allerlei wanen op, zet je je vast in het verdriet bouwt er van alles omheen wat niets te maken heeft met de oorzaak van je verdriet. Het verdriet wordt dan alles bepalend het maakt je ziek en maakt alle relaties in je leven dan ziek.
Dus echt laat het doorstromen deel het, maak je vrij, laat het verdriet  je bevrijden.

Kagib