keuze



Het is eigenlijk een beetje dubbel, je kunt t niet doen, en toch kun je t doen. :p
Uiteindelijk wil je niets anders dan het doen, dan die ene weg gaan van binnenuit. Verantwoordelijkheid nemend voor je leven, alles wat daarin op je pad komt met een open en ontvankelijk hart.
Uiteindelijk wil je niet anders dan in aandacht zijn, en wordt t heel natuurlijk en vanzelfsprekend.
Maar als t er tussenin zit, ja dan kan t ego je nog wel s te pakken nemen, je ketenen. Dat je, je verliest in t leven, dat je de Verbinding verliest, geen aandacht meer hebt, dat je niet wil kijken in jezelf, het zelf wil doen.
Dan kan t goed zijn jezelf tussendoor terug te roepen, ho stop, terug naar mezelf, terug in de Verbinding. Wat gebeurd er nu werkelijk en wat is de betekenis hiervan?

Je kunt niet twee paden gaan, maar ja je kunt ook niks onderdrukken, want dan wordt t ook schijn. Maar je kunt wel de intentie hebben om in die aandacht te zijn, om die verantwoordelijkheid te nemen, om open en ontvankelijk te zijn. Dat is een weg van vallen en opstaan, van langzaam groeien naar t punt dat t natuurlijk mag zijn. Alles mag er daar in zijn.
Maar alleen een half uurtje mediteren, het daarbij laten en je dan weer storten in t leven nee dat werkt zeker niet. T gaat erom dat t hele leven uiteindelijk meditatief mag worden. Door tussendoor een rustpuntje te creeren mag dit van binnenuit steeds meer groeien. Door in ieder geval met die aandacht in die aandacht te beginnen. Diep bij jezelf zijn, diep Verbinding maken, zodat je dit mee kan nemen de rest van de dag.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/MLDeaki5E1

Reacties

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS