argeloosheid



De regen begon vrij zachtjes, maar toen, opeens, was het of de hemelsluizen opengingen en het werd een wolkbreuk. Midden op de weg stond het water zowat tot op kniehoogte en het steeg tot ver op het trottoir. De bladeren hingen volslagen roerloos, ook zij waren stil in hun verrassing. Er reed een auto langs, tot plotseling de motor afsloeg doordat er water in de vitale delen was gekomen.
Mensen staken wadend de straat over; ze werden drijfnat, maar ze genoten van de stortbui. Bloembedden werden weggespoeld en op het grasveld stond het bruine water haast een decimeter hoog. Een donkerblauwe vogel met geelbruine vleugels probeerde beschutting te vinden tussen het dichte gebladerte, maar hij werd steeds natter en schudde zich herhaaldelijk. De stortbui hield een tijdje aan en was toen, even plotseling als ze begonnen was, voorbij. Alles was schoongespoeld.

Wat is het toch simpel om argeloos te zijn! Zonder argeloosheid kun je niet gelukkig zijn. Het genot van de zintuiglijke gewaarwordingen is iets heel anders dan het geluk van de argeloosheid. Argeloosheid betekent vrij zijn van de last van de ervaring. Het is die herinnerde ervaring die ons corrupt maakt, niet het ervaren zelf. Kennis, de last van het verleden, betekent corruptheid.
Het vermogen om te vergaren en de inspanning om iets te worden betekenen het einde van de argeloosheid; en is wijsheid mogelijk zonder argeloosheid? De louter nieuwsgierigen zullen nooit kunnen weten wat wijsheid is; ze zullen van alles vinden, maar wat ze vinden zal niet de waarheid zijn. De argwanenden zullen nooit kunnen weten wat geluk is, want argwaan koesteren betekent verontrust zijn over het eigen bestaan, en angst veroorzaakt corruptheid. Onverschrokkenheid is niet een kwestie van moed, het is vrij zijn van de drang tot vergaren.


Krishnamurti 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen