Thuiskomen

We hebben alles in ons zelf.
Het moet alleen wakker gemaakt, opgewekt worden.
Het idee dat we thuis in ons zelf mogen komen.
Als we ons thuis voelen in ons zelf, dan voelen we ons overal thuis.

Dan hoeft er eigenlijk niet zoveel meer.
Dan hoeven we ons zelf niet meer te verdedigen of te bewijzen.
Dan hoeven we ons zelf niet meer anders voor te doen dan we zijn.
Dan hoeven we ons zelf tegen niets meer te beschermen.

Klinkt simpel, maar ik begrijp dat dit in de praktijk heel moeilijk is.
Toch Weet ik dat het mogelijk is.
Uit eigen ervaren, uit eigen beleven.
Hoe meer mensen thuis komen in hun hart,
hoe meer mensen ook durven toe te laten om thuis te komen.
Want dat wat we aan de buitenkant zien en ervaren, is slechts een deel van de mens.

Als we waarlijk thuis gekomen zijn, dan voelen we Liefde.
De Liefde met een grote L.
De Liefde die niet van deze wereld is,
die kan gaan stralen vanuit het Hart.
De Liefde voor de Bron,
de Intelligentie die alles in gang heeft gezet, en alles doorstraalt.
Van daaruit, als een vanzelfsprekendheid,
voor het totale leven inclusief onszelf.
Voor alle mensen, voor de dieren, de planten, de insekten, voor alles.

Door onze gedachten,
onze emoties,
maken we onze eigen wereld.
Maar de wereld, het Leven, wordt maar door zeer weinigen gezien.
We zitten verstrikt in onze gedachtenspinsels en emoties.
Van daaruit kleuren we het leven in.

Het is de bedoeling dat we allemaal heiligen worden.
Dat we allemaal heel worden.
Alles wat ons bedrukt, vast houdt, onderdrukt,
zien voor wat het is.
Doorzien, in een levend ervaren, dat dit alles illusie is.
Een levend Weten gedragen door de Liefde dat van binnenuit begint te groeien, begint op te bloeien.

En alles zal anders zijn.


Kagib