meditatie en begeerte

De zon was achter de bergen ondergegaan en de rotsige keten in het oosten ving er nog de rossige gloed van. Het pad voerde omlaag en slingerde de groene vallei dan weer in, dan weer uit. Het was een rustige avond, met een licht briesje tussen de bladeren. De Avondster stond, nog nauwelijks zichtbaar, hoog boven de horizon en binnenkort zou het donker worden, want de maan scheen niet.
de bomen, tot nog toe gastvrij en open, begonnen zich bij de nadering van de donkere nacht in zichzelf terug te trekken. Tussen de heuvels was het stil en koel, en de hemel stond nu vol sterren; de bergen tekenden zich daar helder en scherp tegen af. De lucht werd vervuld van de geur die kenmerkend is voor de nacht, en in de verte blafte een hond. De nacht was stil en het leek of die stilte in de rotsen, de bomen en alles wat je omgaf doordrong, zonder dat de voetstappen op het oneffen pad die leken te verstoren.

Meditatie dient niet als middel om een resultaat te produceren, niet om een toestand tevoorschijn te roepen die al eens bestaan heeft of die zich zou kunnen voordoen. Als meditatie opzettelijk beoefend wordt kan ze het gewenste resultaat mogelijk wel bereiken, alleen is het dan geen meditatie maar louter de vervulling van een begeerte. En begeerte raakt nooit bevredigd, aan begeerte komt nooit een eind. Inzicht in begeerte, zonder te proberen daarmee af te rekenen of die overeind te houden, is zowel begin als einde van de meditatie.
Maar er is nog iets anders, dat daaraan voorbij ligt. En het is vreemd op te merken hoe hardnekkig de mediterende volhoudt; hij wil blijven voortbestaan, hij wordt een herinneringsraderwerk, iemand die taxeert, die vergaart of verwerpt. Wanneer meditatie van de mediterende uitgaat, versterkt die alleen maar het bestaan van de mediterende, de ervarende. Bewegingloosheid van de geest betekent echter afwezigheid van de ervarende.  Wanneer de menselijke geest bewegingloos is, is de ontwaakte toestand aanwezig. Je kunt bij vlagen allerlei dingen in een moment van ontwaken beseffen, je kunt ook peilen, speuren en grondig onderzoeken, maar dat zijn acties die van begeerte, van een wilsuiting, van erkenning en winstbejag uitgaan. Dat wat ononderbroken ontwaakt is, heeft niets van doen met begeerte noch met wat uit begeerte voortkomt. Begeerte schept het conflict van de dualiteit en conflict betekent duisternis.


Krishnamurti