de Levende afsluiting
Wat doet de mens met zijn geloof? Maakt hij er een zwaard van om een ander zijn hoofd mee af te slaan? Of gebruikt hij het om zijn zelfbehoud er mee te doorklieven, zich los te slaan van alle behoudzucht en wantrouwen, van haat en ergernissen, van ikzucht en zelfaanbidding. Natuurlijk is iedereen van ogenblik tot ogenblik vrij. Vrij in het kiezen van ellende, vrij om liefdeloos te willen zijn, vrij om zich zelf in te spinnen in de angst der aardse belangen, vrij om zich op allerlei wijzen te verdoven, de ziel te bedriegen en de Levende te willen ontkomen. De mens is vrij om al het kwaad te doen wat hij ooit zou willen doen. De mensen maken daarvan dan ook ruimschoots gebruik.
Maar de Levende kunt ge geen enkel kwaad aandoen. Voor hem bestaat geen kwaad en hij ziet dit slechts als gevolg van de waan die de mensen zelf willen verdienen. Nee, ge kunt hem nooit schaden al zou u hem duizend maal willen kruisigen. Dat een ieder bij zich zelf eens onderzoekt wat het toch is dat hij zijn vrijheid misbruikt zich zelf in de boeien te slaan. Zich alle mogelijke lasten op te leggen om dan van een ander mens te verwachten dat die ze weer van hem afnemen zal?
De Levende in u zal u zeggen dat ge niet een lastdier zijt. Hij zal u het juk licht maken, maar dat doet niet een ander. De Levende is geen ander. Hij is in de mensen EEN. Ontdek u zelf als de gestalte der eenheid binnen in u. Er is niets sentimenteels, niets ziekelijks in. Indien een mens zijn zelfstandigheid leert kennen en de gevoeligheid die hem daarin de weg wijst, zal hij reden vinden tot grote vreugde en een overstromende liefde. En hij zal het woord begrijpen; een rokende vlaswiek vertreedt hij niet.
Het is een bekend woord dat de letter doodt maar de geest levend maakt. Kennen we de levendmakende geest dan is er niet meer in de eerste plaats de bezorgdheid over ons lichaam. We leren het onverbrekelijke leven kennen en dit schept zich zelf in ons een lichaam der onverbrekelijkheid, gevormd uit geestelijke substantie. Daardoor vergaan meer en meer de bindende en tot het aardse leven gerichte begeerten en driften, omdat deze uit het rijk van de geest niet meer gevoed worden. Het aardse leven is maar kort en het is te begrijpen dat na dit vergankelijke aanzicht van het leven - na de dood - deze tijdelijke impulsen geen raad meer weten en eerst moeten hongeren voor ze hun energieën prijs geven en richten laten door de ordenende kracht van de geest. In deze ordening kan de werkelijke mens zijn vrijheid hernemen.
Natuurlijk moet iedereen weten wat hij zelf doet. En toch kan ieder verzekerd zijn van welk een enorme waarde het zal blijken indien hij nu reeds met de omzetting in zich begint en in zijn geestesvonk het opperst werkzaam vermogen voor de te vormen individualiteit erkent. Zodra hij zijn wil leert trainen zal de weg voor hem open gaan.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=Z3AELB89
Maar de Levende kunt ge geen enkel kwaad aandoen. Voor hem bestaat geen kwaad en hij ziet dit slechts als gevolg van de waan die de mensen zelf willen verdienen. Nee, ge kunt hem nooit schaden al zou u hem duizend maal willen kruisigen. Dat een ieder bij zich zelf eens onderzoekt wat het toch is dat hij zijn vrijheid misbruikt zich zelf in de boeien te slaan. Zich alle mogelijke lasten op te leggen om dan van een ander mens te verwachten dat die ze weer van hem afnemen zal?
De Levende in u zal u zeggen dat ge niet een lastdier zijt. Hij zal u het juk licht maken, maar dat doet niet een ander. De Levende is geen ander. Hij is in de mensen EEN. Ontdek u zelf als de gestalte der eenheid binnen in u. Er is niets sentimenteels, niets ziekelijks in. Indien een mens zijn zelfstandigheid leert kennen en de gevoeligheid die hem daarin de weg wijst, zal hij reden vinden tot grote vreugde en een overstromende liefde. En hij zal het woord begrijpen; een rokende vlaswiek vertreedt hij niet.
Het is een bekend woord dat de letter doodt maar de geest levend maakt. Kennen we de levendmakende geest dan is er niet meer in de eerste plaats de bezorgdheid over ons lichaam. We leren het onverbrekelijke leven kennen en dit schept zich zelf in ons een lichaam der onverbrekelijkheid, gevormd uit geestelijke substantie. Daardoor vergaan meer en meer de bindende en tot het aardse leven gerichte begeerten en driften, omdat deze uit het rijk van de geest niet meer gevoed worden. Het aardse leven is maar kort en het is te begrijpen dat na dit vergankelijke aanzicht van het leven - na de dood - deze tijdelijke impulsen geen raad meer weten en eerst moeten hongeren voor ze hun energieën prijs geven en richten laten door de ordenende kracht van de geest. In deze ordening kan de werkelijke mens zijn vrijheid hernemen.
Natuurlijk moet iedereen weten wat hij zelf doet. En toch kan ieder verzekerd zijn van welk een enorme waarde het zal blijken indien hij nu reeds met de omzetting in zich begint en in zijn geestesvonk het opperst werkzaam vermogen voor de te vormen individualiteit erkent. Zodra hij zijn wil leert trainen zal de weg voor hem open gaan.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=Z3AELB89
Reacties