de Nieuwe Wereld 6

Want het vergankelijke leven te moeten derven brengt veel angst mede en voortdurende onrust, indien we geen verlossing tegemoet zouden gaan. Deze angst is de oorzaak van vele tirannieke en caricaturale toestanden. Toestanden, die voor de mensen verre van bevredigend zijn en die de wereld in groten getale ons biedt. Vele mensen scheppen zichzelf een tragedie door de wijze waarop zij macht over andere mensen en toestanden willen hebben, ja zelfs over de ziel van de mens. Alle macht die iemand zou willen nemen over de onsterfelijke ziel, wreekt zich. Want deze is oneindig veel machtiger en sterker dan welke machtslust ooit zou kunnen demonstreren. Hierin ligt ook het feit besloten dat niemand het kan opnemen tegen de kracht van de vrije wil.

Anders wordt het als de mensen die onsterfelijkheid en innerlijke vrijheid niet willen. Zij belijden dan voorstellingen en beelden en voor-ingenomenheden. Deze zaken stapelen zich op voor de drempel van het werkelijke leven en eens moeten ze alles weer grondig afbreken wat ze zich hebben opgebouwd. Indien ze het 'hier' niet doen, doen ze het 'daar' ook niet en blijven ze soms onuitsprekelijk lang de dupe van hun eigen betoveringen die ze voor werkelijkheden houden. Deze bouwsels handhaven zich langer al naarmate de kracht der impulsen die ze samenstelde groter is. Zelfs God maken ze tot een beeld en zij weten niet hoe de al-ene zich kan openbaren in het eigen gemoed in de kracht van zijn eindeloos lichtende wil, in waarheid en helderheid, in liefde en mildheid. Omdat zich altijd in het leven wreekt, waar dan ook, wat de mens zich zelf gebouwd heeft en waarmede hij zijn weg heeft bezwaard en versperd. Deze versperringen zijn zo groot dat er maar één vermogen mogelijk is ze op te ruimen en te verwerken; dit is het alvermogen van de levende God waarvan Zijn majesteit zich kan openbaren in het licht van de menselijke geest. In de levende God is geen enkele angst, geen wraak, geen vergelding, noch hardheid, geen oordeel noch gericht. En de mensen willen het niet weten. Want alles meten zij zelf uit met de meetstaf van het verstand en bezien de resultaten een liefdeloos oordeel. Het oordeel der mensen is niet mals. Ze slaan u met hun meetstok om de oren, waar zij aan de ene kant de zonden, aan de andere kant de deugden hebben opgetekend. De stok zelf bestaat uit gestolde angst. Die is hard als graniet.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=LEU1OEEY

Reacties

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS