innerlijke rijkdom 3
De leer van Jezus is een zeer blijde en gelukkige boodschap. Hij spreekt over een innerlijke rijkdom waarvan het bezit ons tot koning maakt. De moeilijkheid is dat haast geen mens die innerlijke rijkdom wil en er ook niet in gelooft. Hoogstens verzamelt hij in zijn hoofd een vracht mystieke en zinnebeeldige kennis, waarvan gedacht wordt dat het tevens voedsel is voor de ziel. Maar breinkennis, hoe verfijnd ook, raakt de ziel niet werkelijk aan. Het vele weten verschaft ons wel een gevoel van weelde en het is gemakkelijker er de beschikking over te hebben, maar het schenkt ons niet de beoogde rijkdom.
Innerlijke rijkdom zoals Jezus die bedoelt, is het gevolg van een gave der ziel die gewekt kan worden. Talenten zijn zulke gaven en ieder mens zou er de beschikking over kunnen krijgen. Maar hij heeft ze begraven voor hij het weet en hij heeft ze gemakkelijk ingeruild tegen een schoonschijnend weten-willen.
Talenten bloeien in een innerlijke afzondering, een betrokken zijn op de eigen gevoelsaangelegenheden waarbij men de ziel weder openstelt voor de mogelijkheid van gewaarworden, schouwen, beleven en ontroering. Ik bedoel niet dat een vorm van romantiek bedreven worden moet, ofschoon de liefde van twee mensen tot elkander zeer veel teweeg kan brengen en het zieleleven uit de 'doornroosjesslaap' kan wekken.
Het is niet de weg om enkel dmv onze zinnelijke zinnen tot voorbijgaande sensaties te komen. De verkommering van het zieleleven demonstreert zich in de wereld dikwijls op cynische en niets ontziende wijze. Natuurlijk weet ik wel dat wij ons bij tijd en wijle moeten pantseren met een schijn van ongevoeligheid en ondoordringbaarheid. Dit is een kleine kunst als men de beschikking krijgt over innerlijke impulsen en dienovereenkomstige kwaliteitsfasen. Maar de rijkdom waarover hier gesproken wordt en die vergt dat het koninklijke pad begaan wordt, kan vermoed en bewust worden wanneer wij woorden op een geheel nieuwe wijze tot ons leren nemen. Hier wordt aan het woord een zeer groot werkingsveld toegeschreven. Ook het zwijgen-kunnen behoort tot deze categorie, en het luisteren naar het stil-zijn in zich zelve kan een grote oogst aan kracht, licht en liefde opleveren.
U moet niet vergeten dat in ons binnenste een bron van eeuwige kracht verborgen stroomt. Oer-diep in de menselijke ziel kunnen wij het ruisen ervan vernemen. Indien wij de aandacht erop weten te richten, zonder dat wij daar nu direct bij denken of door nieuwsgierigheid gedreven worden, maar in stilte en rust leren toezien op dat innerlijke stromen, zal het zich als een verlichting en vervulling aan ons mededelen. De kracht van het koninkrijk is niet denkbaar en de heerlijkheid ervan is niet in gedachten uit te drukken.
Miljoenen mensen besluiten hun gebed met het veelzeggende: Want Gij zit het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in alle eeuwigheid. Men zegt het, maar gevoelt men het ook? Want het 'Gij' is in u. Ik weet wel, het is in u en om u. Maar ge neemt het niet om u waar, als het in u niet tot dat allerfijnste en wonderbaarlijk doordringende leven is gekomen. De kracht en de heerlijkheid worden beslist niet als een frase bedoeld of een mooi klinkend slotstuk. Indien ge deze woorden zwijgend zou uitspreken in u zelf, ja alsof ze diep in u gezegd werden, en u luistert ernaar met grote innigheid en toegewijdheid, dan kan het niet lang duren of er ontstaat in de aanvankelijk 'dode' ziel een subtiel doordringend vibreren dat, naarmate ge u daar op toelegt van toenemende kracht en warmte blijkt te zijn.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=WX9UZ5M2
Innerlijke rijkdom zoals Jezus die bedoelt, is het gevolg van een gave der ziel die gewekt kan worden. Talenten zijn zulke gaven en ieder mens zou er de beschikking over kunnen krijgen. Maar hij heeft ze begraven voor hij het weet en hij heeft ze gemakkelijk ingeruild tegen een schoonschijnend weten-willen.
Talenten bloeien in een innerlijke afzondering, een betrokken zijn op de eigen gevoelsaangelegenheden waarbij men de ziel weder openstelt voor de mogelijkheid van gewaarworden, schouwen, beleven en ontroering. Ik bedoel niet dat een vorm van romantiek bedreven worden moet, ofschoon de liefde van twee mensen tot elkander zeer veel teweeg kan brengen en het zieleleven uit de 'doornroosjesslaap' kan wekken.
Het is niet de weg om enkel dmv onze zinnelijke zinnen tot voorbijgaande sensaties te komen. De verkommering van het zieleleven demonstreert zich in de wereld dikwijls op cynische en niets ontziende wijze. Natuurlijk weet ik wel dat wij ons bij tijd en wijle moeten pantseren met een schijn van ongevoeligheid en ondoordringbaarheid. Dit is een kleine kunst als men de beschikking krijgt over innerlijke impulsen en dienovereenkomstige kwaliteitsfasen. Maar de rijkdom waarover hier gesproken wordt en die vergt dat het koninklijke pad begaan wordt, kan vermoed en bewust worden wanneer wij woorden op een geheel nieuwe wijze tot ons leren nemen. Hier wordt aan het woord een zeer groot werkingsveld toegeschreven. Ook het zwijgen-kunnen behoort tot deze categorie, en het luisteren naar het stil-zijn in zich zelve kan een grote oogst aan kracht, licht en liefde opleveren.
U moet niet vergeten dat in ons binnenste een bron van eeuwige kracht verborgen stroomt. Oer-diep in de menselijke ziel kunnen wij het ruisen ervan vernemen. Indien wij de aandacht erop weten te richten, zonder dat wij daar nu direct bij denken of door nieuwsgierigheid gedreven worden, maar in stilte en rust leren toezien op dat innerlijke stromen, zal het zich als een verlichting en vervulling aan ons mededelen. De kracht van het koninkrijk is niet denkbaar en de heerlijkheid ervan is niet in gedachten uit te drukken.
Miljoenen mensen besluiten hun gebed met het veelzeggende: Want Gij zit het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in alle eeuwigheid. Men zegt het, maar gevoelt men het ook? Want het 'Gij' is in u. Ik weet wel, het is in u en om u. Maar ge neemt het niet om u waar, als het in u niet tot dat allerfijnste en wonderbaarlijk doordringende leven is gekomen. De kracht en de heerlijkheid worden beslist niet als een frase bedoeld of een mooi klinkend slotstuk. Indien ge deze woorden zwijgend zou uitspreken in u zelf, ja alsof ze diep in u gezegd werden, en u luistert ernaar met grote innigheid en toegewijdheid, dan kan het niet lang duren of er ontstaat in de aanvankelijk 'dode' ziel een subtiel doordringend vibreren dat, naarmate ge u daar op toelegt van toenemende kracht en warmte blijkt te zijn.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=WX9UZ5M2
Reacties