verwantschap afsluiting

Het is heel goed te begrijpen wanneer men de moeder van Jezus vereert zoals deze vrouw het deed. Er is zelfs een enorme cultus uit voortgekomen die een voortzetting is van de verering der moeders in de gestalte der godinnen. Maar Jezus wil de mythe doorbreken en verkondigde de rechtstreekse werkelijkheid zonder het aanhangen van de velen nevenverschijnselen, hoezeer deze dan ook de nieuwe, goddelijke mens mogen begeleiden.
Over het algemeen wordt in het oosten nogal denigrerend over de vrouw gedacht en ermede gehandeld. Ook in Europa wordt de vrouw nog vaak naar de achtergrond geschoven en in bepaalde verhoudingen wordt er minachtend over gesproken, vooral in verband met de 'Herrenmoral'. Het is een voortvloeisel uit de manlijke ijdelheid en zelfingenomenheid.
Er is niet de minste twijfel aan. De vrouw is de moeder van de man. Op te houden haar verering toe te dragen leidt tot een geestelijke zelfcastratie. Dat Jezus niet in de eerste plaats zijn moeder op de voorgrond plaatste ivm met zijn zending, is heel wat anders. Iedere geboorte is een manifestatie van het natuurleven in de mens. En naar de wezenlijke oorsprong te oordelen, ook van zijn geestelijke afkomst. Deze is het, waar Jezus het oog op heeft, zowel bij de man als bij de vrouw. Niet in de eerste plaats zijn lichamelijke verschijning huldigt hij, maar de innerlijke, de geestelijke gestalte, die uit de vader is en met zijn oorsprong is verenigd.

Jezus heeft behoord en behoort nog tot die vereniging van genadevolle mensen, die hun oorspronkelijke goddelijkheid en hun lichtend zielelichaam niet verloochend hebben uit angst voor de machten van de chaos. Hij was niet onderhevig aan de verdwaling in de chaos; die tragische vergissing van de oorspronkelijke goddelijke ziel, waardoor deze zich in haar individuele zelfzijn liet imponeren.
De machten der duisternis maken de angstige ziel spoedig tot een prooi, waardoor ze verdwaald geraakt in een ondermaanse dimensie. Door eindeloos mededogen bewogen is hij tot de mensen gekomen om hen aan hun werkelijke afkomst te herinneren. Dit was niet de aards-moederlijke afkomst die de gehele ontwikkeling omvat, zoals die zich over miljoenen jaren uitstrekt om tenslotte bij een aards moederdier te belanden. Maar het in herinnering brengen van die innerlijke staat die hij het Koninkrijk noemde, een staat die niet door het denken te verwerven is, maar door een bewustzijnsproces waarin ook de ziel betrokken is als een herkennende en zich herinnerende functie.

Het is geen gemakkelijke weg zich te ontdoen van de ziel, die wij moeten verliezen, bestaande uit complexen van wensen, aandriften, begeerten, driften tot macht en weten-willen en deze ondergeschikt te maken aan onze eigenlijke ziel, die onze ware natuur is en ons in staat stelt het lichtrijk van de geest te onderscheiden en te beleven. Daartoe is in de eerste plaats nodig een voortdurende wilstraining, dwz dat men duidelijk leert onderscheiden wat wil en wat wens is. Het is zaak de wil wensloos te maken. Indien we niet tot deze onderscheiding komen en er dus ook niet naar kunnen handelen, blijven wij aan de wereld hangen en leven wij onder de hypnose der wereld. Want de mens wordt in de regel door zijn eigen affecten gebiologeerd. En deze vinden hun voedingsbodem in 'de wereld'.


Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=AJ1TDS1U