hervinden van de onschuld

Het gaat er uiteindelijk om, je onschuld te hervinden. De pure onbeladen onbevangen onschuld. Je van geen kwaad bewust omdat er geen kwaad meer in je is. Alles vrij is gemaakt, leeg is gemaakt, is doorzien, opgelost, verdwenen. Alles van het verleden. Alles wat je belemmert om nu vrij en onbevangen, onbezwaard in het leven te staan.
Hoe doe je dat?
Je kunt t uiteindelijk niet doen he.
Je kunt alleen dingen doorzien, doorleven. Inzicht en begrip krijgen over dat verleden, over wat was, over het leven, over alles, en zo jezelf er vrij van maken.
Maar het is wel zo, alles wat je geen voeding meer geeft, door je gedachten, zal uiteindelijk sterven. Van alles blijft in leven omdat we eraan blijven denken, nouja een beeld van dat wat was. We bouwen er denkbeelden over op. Die gaan een eigen leven leiden.

Waar is dat kind in zovele mensen?
Niet het misvormde, getraumatiseerde kind. Dat wordt overal zichtbaar al wordt t dan gezegd dat we volwassen geworden zijn.
Maar dat pure onbevangen kind, dat gewoon het totale leven indrinkt voor wat is. Alles nieuw, levend, sprankelend, dansend, vrij. Alles omarmend, intens genietend.
Wat geen schuld kent, geen goed en slecht, geen afgaan op uiterlijk, zonder masker, zonder muur.
Vol vertrouwen, zonder angst. Totale overgave aan het leven, wat het leven ook maar te bieden heeft.
Het is er nog.
Het is er altijd geweest.
Het is aan ons om het terug te vinden.
Niet het kind van de tijd, maar het Kind van de Eeuwigheid.
Uiteindelijk het Kind van de Liefde.
Het Kind dat gewoon in alle eenvoud liefheeft, alles en iedereen.
Het is er nog.
Het is nooit verdwenen.
Maar we hebben t opgesloten.
Het is aan ons om het weer vrij te laten.

Het kan zich vrijmaken als we ons open maken.
Als we ons open stellen, voor dat leven, alles in het leven, ons te durven laten raken.
Misschien in eerste instantie heel hulpeloos. Weerloos overgeleverd aan zoveel krachten. Zoveel dat wakker, zichtbaar wordt.
Maar de grootste Kracht, je zou kunnen zeggen de Vader/Moeder Kracht waakt over ons. Zal ons beschermen, leiden van binnenuit, helen en transformeren, zodat het Kind in ons op mag staan.
Het pure bewustzijn, niet aangetast door de tijd, door de dualiteit, door strijd.
Het bewustzijn dat elk moment als nieuw omarmt, ontvangt.
Totale spontaniteit in onbevangenheid.
En toch geen brokken maken, want er is een pure afstemming op het Leven. Het Leven dat alles en iedereen omvat in begrip, in het Weten, in de Liefde.
Dit Leven is de Werkelijkheid. Die Werkelijkheid is de oorspronkelijkheid, de oorspronkelijke onschuld.


Kagib