zonder gedachten

Het zonder gedachten zijn, is r dan nog iets over?
Jazeker.
Eigenlijk staat er dan niks meer tussen jou en de realiteit.
Je vult niks in, zet r geen beeld voor. Je maakt er niet iets van vanuit jouw idee en achtergrond.
Je kunt dan puur indrinken dat wat is.
Meestromen met de beweging van het Leven.
Je kunt dan de ander puur indrinken, maakt r geen voor-stelling van maar laat de ander zijn in wat hij/zij is. Geen interpretatie, geen speculatie.

Juist dan kun je alles doorzien.
Ook jezelf. Je eigen spelletjes. De energie die in de lucht hangt, de betekenis van die energie.
Je hebt eigenlijk geen gedachten hierin nodig, je Weet het gewoon.
Gedachten zijn t verleden, daar spreekt het verleden door.
Alles wat we opgebouwd hebben aan beelden, aan kennis, in dat verleden.
Een muur van kennis die je om je heen gebouwd hebt.
Een gevangenis die je gebouwd hebt, waar je jezelf helemaal veilig in voelt, maar uiteindelijk ben je toch gevangen. Gevangen in een cocon. In een bepaald zijn door zoveel, heel vaak onbewust. Automatismen, automatische reacties en associaties.
Zeker geen vrij spel, geen uit de lucht plukken, proeven wat nu is maar slechts dat toelaten wat binnen gelaten mag worden, wat je gevangenis niet aantast.
Je bent liever gevangene dan dat je vrij wordt.

Maar als de feiten mogen spreken, werkelijk mogen spreken. Als je helemaal toe durft te laten dat wat is, wat nu is, tot je laten spreken. Dat het Geweten mag spreken, dan kunnen dingen veranderen.
Als je diepste intentie is om je muur af te breken. Jezelf te bevrijden uit de gevangenis die je gebouwd hebt uit zoveel stenen uit het verleden.
De onmetelijkheid valt niet gevangen te zetten, valt niet te proeven in je gevangenis. De onmetelijkheid is vrij, is niet van het verleden, van de tijd.
En juist die onmetelijkheid is de vervulling van t totale leven.
Als je uit je gevangenis stapt, je beperkte wereld, beperkt door zoveel, gevangen in beelden, verlangens, belangen, verwachtingen etc. Als je, je gevangenis doorziet, jezelf doorziet, waar jouw gevangenis uit opgebouwd is dan ben je Vrij.
Zo heeft ieder zijn/haar eigen gevangenis.
Zo heeft ieder haar/zijn eigen achtergrond.
Een eigen verleden dat in t heden spreekt en je bepaald en bijna altijd misvormd heeft.
Het Onmetelijke is t Eeuwige Nu. Is zonder beeld, zonder idee, is gewoon wat t is.
Als je leeg geworden bent kun je het indrinken.
Als je leeg geworden bent zal het je vervullen.
Als je leeg geworden bent zul je het Weten.
Dit is de Liefde die gewoon Liefde is en alles zal Liefde zijn.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=WTZQS0O5