van twee tot een afsluiting
Een ieder is het gegeven zich te bezinnen op dit zichzelf zijn. Het houdt alles in zich besloten en schenkt een diepe gemoedsrust die doorstroomd wordt van leven uit-zich, waarin men zich opgenomen weet in kracht en dankbaarheid. En hoe het mogelijk is: Alles wat 'buiten' is, wordt verwerkt in dat binnenste leven tot een nieuwe orde, een nieuwe aarde, en een nieuwe hemel.
De mens die dit wil, begint nu. Omdat het een nieuw willen is, is het een nieuw geloven. En dit is een gerichte kracht. Dit geloven in zichzelf stelt ons in staat iets te gevoelen van het voortdurend zich verhogende proces der zelfwording. Niet op een bepaalde tijd en een bepaalde plaats, maar altijd en overal. Het is de grootste ontdekking van het leven.
De konsekwenties van deze instelling zijn niet te overzien. Het bewustzijn neemt toe in diepte en omvang. Er is geen einde aan deze wording. Alsof de wereld zich van binnenuit gaat vormen en de mens de eigenlijke schepping beleeft, hij deel krijgt aan begin en einde, de alpha en omega, alles in één. De geestesvonk is de geboorte van zijn individualiteit. Al beseft hij het maar als een zonnestofje, hij kan er zijn bewustzijn in samentrekken en het zonnestofje wordt hem tot deur van een verlichte wereld. In deze wereld heerst de hoogste orde, niet als een machtsstaat, maar als een uit zich ontplooiende en ontvouwende structuur, die niet uit het denkvermogen ontstaat, maar die de uitdrukking is van eeuwige, hoge werkingen en wetten.
Doe het nu. In het beginnen is het beginsel aanwezig. Daarom heeft eerzucht hier geen zin meer, want eerzucht schiet haar doel voorbij. Geen enkele zucht wordt overheersend. Niet heb-zuchtig, niet ziek-zuchtig, niet lichaam-zuchtig, niet drift-zuchtig. In de adem van het ontluikend zelf is niet enige zucht. Maar licht, kracht, mildheid en innigheid.
Maak twee tot één. Al het andere is minder belangrijk, dwz al het andere wordt door-ademd en gedragen door het ene. Er worden geen tegenstellingen meer gevormd. Het ene is volstrekt het ene. Hieraan te beantwoorden betekent niet een koude, onbeweeglijke verstarring, maar een zich handhavend werkzaam zijn. Daaruit ontstaat de juiste instelling tov welke tegenstand ook en wordt ogenblikkelijk de juiste handelwijze bepaald.
Er is iets merkwaardig stil-werkends, in zich opnemends in dat uit-en-in-zich-zelf-zijn. Er is de voortdurende vrijheid tot het woord en meer dan ooit ervaren we dat we het woord zelf zijn, ook dat wij dan spreken. Alleen blinde machten waardoor mensen zich met blindheid laten slaan, kunnen hier niet tot onderscheiding komen. Deze machten behoren tot de animale natuur die er in de greep van is. In die natuur heerst de boosaardige lust de medemens te schaden door laster, vernietiging en totale ontkenning. Alle lust is blind. En de spin kan niet eens begrijpen, dat de vlieg tegenstribbelt als ze ingewikkeld wordt in het zachte spinrag waarin hij haar, machteloos gemaakt, wil conserveren voor later gebruik. Indien het instinct tot denken was ontwikkeld zou hij zeggen: Hoe kun je nu zo lastig mij weerstreven, mijn liefje? ik hou toch van je. Ik bescherm je en bewaar je en vreet je op.
In het innerlijke leven komt men meer en meer tot onderscheiding, wat een vreugdevol ontwaken is, en waarvan de zachte humor ons niet meer verlaten zal.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
De mens die dit wil, begint nu. Omdat het een nieuw willen is, is het een nieuw geloven. En dit is een gerichte kracht. Dit geloven in zichzelf stelt ons in staat iets te gevoelen van het voortdurend zich verhogende proces der zelfwording. Niet op een bepaalde tijd en een bepaalde plaats, maar altijd en overal. Het is de grootste ontdekking van het leven.
De konsekwenties van deze instelling zijn niet te overzien. Het bewustzijn neemt toe in diepte en omvang. Er is geen einde aan deze wording. Alsof de wereld zich van binnenuit gaat vormen en de mens de eigenlijke schepping beleeft, hij deel krijgt aan begin en einde, de alpha en omega, alles in één. De geestesvonk is de geboorte van zijn individualiteit. Al beseft hij het maar als een zonnestofje, hij kan er zijn bewustzijn in samentrekken en het zonnestofje wordt hem tot deur van een verlichte wereld. In deze wereld heerst de hoogste orde, niet als een machtsstaat, maar als een uit zich ontplooiende en ontvouwende structuur, die niet uit het denkvermogen ontstaat, maar die de uitdrukking is van eeuwige, hoge werkingen en wetten.
Doe het nu. In het beginnen is het beginsel aanwezig. Daarom heeft eerzucht hier geen zin meer, want eerzucht schiet haar doel voorbij. Geen enkele zucht wordt overheersend. Niet heb-zuchtig, niet ziek-zuchtig, niet lichaam-zuchtig, niet drift-zuchtig. In de adem van het ontluikend zelf is niet enige zucht. Maar licht, kracht, mildheid en innigheid.
Maak twee tot één. Al het andere is minder belangrijk, dwz al het andere wordt door-ademd en gedragen door het ene. Er worden geen tegenstellingen meer gevormd. Het ene is volstrekt het ene. Hieraan te beantwoorden betekent niet een koude, onbeweeglijke verstarring, maar een zich handhavend werkzaam zijn. Daaruit ontstaat de juiste instelling tov welke tegenstand ook en wordt ogenblikkelijk de juiste handelwijze bepaald.
Er is iets merkwaardig stil-werkends, in zich opnemends in dat uit-en-in-zich-zelf-zijn. Er is de voortdurende vrijheid tot het woord en meer dan ooit ervaren we dat we het woord zelf zijn, ook dat wij dan spreken. Alleen blinde machten waardoor mensen zich met blindheid laten slaan, kunnen hier niet tot onderscheiding komen. Deze machten behoren tot de animale natuur die er in de greep van is. In die natuur heerst de boosaardige lust de medemens te schaden door laster, vernietiging en totale ontkenning. Alle lust is blind. En de spin kan niet eens begrijpen, dat de vlieg tegenstribbelt als ze ingewikkeld wordt in het zachte spinrag waarin hij haar, machteloos gemaakt, wil conserveren voor later gebruik. Indien het instinct tot denken was ontwikkeld zou hij zeggen: Hoe kun je nu zo lastig mij weerstreven, mijn liefje? ik hou toch van je. Ik bescherm je en bewaar je en vreet je op.
In het innerlijke leven komt men meer en meer tot onderscheiding, wat een vreugdevol ontwaken is, en waarvan de zachte humor ons niet meer verlaten zal.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
Reacties
Vr. groet.
lieve warme groet Kagib