3-7-42 ondergang
Het is waar, ik zit nog aan hetzelfde bureau, maar het is me of ik een streep onder al het vorige zetten moet en op een nieuwe toon moet verder gaan. Men moet een nieuwe zekerheid in zijn leven een onderdak geven, men moet er even een plaats voor vinden: het gaat om onze ondergang en onze vernietiging, daarover hoeft men zich geen enkele illusie meer te maken. Men is op onze algehele vernietiging uit, dit moet men aanvaarden en dan gaat het wel weer.
Vandaag beving me voor het eerst een grote moedeloosheid en daar moet ik nu mee zien af te rekenen. En als we naar de bliksem gaan, dan zo gracieus mogelijk. Maar zo plat wilde ik het niet eens zeggen.
Waarom nu pas dit gevoel? Omdat ik een blaar aan mijn voet heb van het lopen door een warme stad, omdat zovelen kapotgelopen voeten hebben sinds ze niet meer in de tram mogen, om Renates bleke gezichtje omdat ze naar school moet lopen met haar korte beentjes door de warmte, een uur heen en een uur terug? Omdat Liesl in de rij staat en nog geen groente krijgt? Om zo verschrikkelijk veel, op zichzelf alles kleinigheden, maar alles onderdeeltjes van de grote vernietigingsstrijd tegen ons. En al het andere is voorlopig alleen nog maar grotesk en nauwelijks te realiseren, dat S. dithuis niet meer mag bezoeken, niet meer zijn piano en niet zijn boeken. Dat ik niet bij Tide mag komen enz.
Etty Hillesum
Vandaag beving me voor het eerst een grote moedeloosheid en daar moet ik nu mee zien af te rekenen. En als we naar de bliksem gaan, dan zo gracieus mogelijk. Maar zo plat wilde ik het niet eens zeggen.
Waarom nu pas dit gevoel? Omdat ik een blaar aan mijn voet heb van het lopen door een warme stad, omdat zovelen kapotgelopen voeten hebben sinds ze niet meer in de tram mogen, om Renates bleke gezichtje omdat ze naar school moet lopen met haar korte beentjes door de warmte, een uur heen en een uur terug? Omdat Liesl in de rij staat en nog geen groente krijgt? Om zo verschrikkelijk veel, op zichzelf alles kleinigheden, maar alles onderdeeltjes van de grote vernietigingsstrijd tegen ons. En al het andere is voorlopig alleen nog maar grotesk en nauwelijks te realiseren, dat S. dithuis niet meer mag bezoeken, niet meer zijn piano en niet zijn boeken. Dat ik niet bij Tide mag komen enz.
Etty Hillesum
Reacties