3-7-42 zinvol vol zin




Goed, deze nieuwe zekerheid dat men onze totale vernietiging wil, aanvaard ik. Ik Weet het nu. Ik zal anderen niet met mijn angsten lastig vallen, ik zal niet verbitterd zijn wanneer anderen niet begrijpen waar het bij ons joden om gaat. De ene zekerheid zal door de andere niet aangevreten of ontkracht worden. Ik werk en leef door met dezelfde overtuiging en vind het leven zinrijk, toch zinrijk, al durf ik dit nauwelijks meer in gezelschap te zeggen. Het leven en het sterven, het lijden en de vreugde, de blaren van kapotgelopen voeten en de jasmijn achter het huis, de vervolgingen, de ontelbare wreedheden, alles en alles is in me als een krachtig geheel en ik aanvaard alles als een geheel en begin steeds beter te begrijpen zomaar voor mezelf, zonder dat ik het nog aan iemand uit zou kunnen leggen, hoe het alles in elkaar zit. Ik zou lang willen leven om het later toch nog eens te kunnen uitleggen en als me dat niet vergund is, welnu, dan zal een ander het doen en dan zal een ander mijn leven verder leven, daar waar het mijne is afgebroken en daarom moet ik het zo goed en zo overtuigd mogelijk leven tot de laatste ademtocht, zodat diegene die na mij komt niet helemaal opnieuw hoeft te beginnen en het niet meer zo moeilijk heeft.

Ach, we hebben het toch immers alles in ons, god en hemel en hel en aarde en leven en dood en eeuwen, vele eeuwen. Een wisselend decor en handeling van de uiterlijke omstandigheden. Maar wij dragen alles in ons en de omstandigheden zijn toch niet te doorslaggevend, nooit, omdat er immers altijd omstandigheden zullen zijn, goede en slechte, en het feit van de omstandigheden, de goede en slechte, moet men aanvaarden, wat niet belemmert dat men zijn leven eraan kan wijden de slechte te verbeteren. Maar men moet weten uit welke motieven men die strijd voert en men moet beginnen bij zichzelf, iedere dag opnieuw bij zichzelf.

Etty Hillesum

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

HET PAD

Afbeelding
Er is maar één Verbinding, en het gaat er dus om daar Verbinding mee te maken, je aan over te geven. Een soort stille heldere Kracht die alles Weet en overziet. Onder leiding van deze Kracht kun je de weg naar Huis gaan. Het is een proces van voortdurende verandering. Sterven en weer als een nieuw mens opstaan, keer op keer op keer. Het Pad gaan betekent niet zomaar alles uitleven, maar ook niet wat dan ook onderdrukken. Het betekent in ontvankelijkheid voor het ware Licht alles aan dit Licht durven bloot te stellen, in het Licht te zetten. In het licht brengen alles wat nog duister is, alles wat nog tot licht wil worden. Dat is het ware bevrijdende pad. In Verbinding het vrijkomen van alles wat het eeuwige licht verduisterd, van alle ketens van alle inkleuringen van t leven. Dit kun je dus niet doen. Het enige wat je kunt doen is je open stellen, tot overgave komen zodat het Licht zijn werking kan tonen, ervaarbaar maken. Wil je werkelijk je basis vinden, de juiste basis vinden, dan z...
Meer lezen

eigenwilligheid en de Wil

Afbeelding
Het is goed  tot je door te laten dringen dat je niets of niemand de schuld kunt geven van dat wat op je pad komt. Dat wat je raakt, wat binnen komt, emoties opwekt. Dat is allemaal jouw aurisch veld wat iets aantrekt of iets afstoot. Uiteindelijk zijn we veel te eigenwillig, waardoor we niet kunnen resoneren met de Wil. Eigenwillig in de zin dat we teveel willen. Maar eigenwilligheid kan ook bestaan uit dat we te weinig willen, onze onzekerheid om dingen te doen. Ook dat is ons ikje. Ook dat is onze wil waardoor we voor de Wil gaan staan. Met dat willetje kun je eigenlijk niet zoveel al zou je nog zo graag willen. Ook in de voortgang op het pad, dingen waar je naar reikt, je kunt dit niet doen. Het enige waar je toe kunt komen is overgave aan de Wil. Niet mijn wil maar Uw Wil geschiede. Dan komt er weer ruimte voor nieuwe ont-wikkelingen. Er kan dus niets je aura in wat daarmee niet resoneert. Als de emoties verdwenen zijn, alle eigenwilligheid alle beladen en geladenheid, dan zul...
Meer lezen

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE

Afbeelding
Eigenlijk gaat het erom dat je op n punt komt dat je totaal met lege handen staat. Dat alles uit je handen geslagen is. Van daaruit geef je dan alles uit handen, geef je jezelf over. Het is een periode van helemaal op jezelf teruggeworpen worden. Het echt niet meer weten, en t ook niet meer geforceerd willen weten, een verwoed vechten om eruit te komen. Nee t is eerder een verstillen, tot stilte komen, tot rust komen. Alles losgelaten hebben, dan kan de Verbinding gemaakt worden, de aanraking plaatsvinden, waarna alles anders is. Je Weet dit dan. Er is iets in je wakker geworden wat je eigenlijk allang wist maar nu tot leven gekomen is. Een nieuwe weg ben je opgegaan. Een weg waar geen terugkeer meer op mogelijk is. Je enige verlangen is, in deze Verbinding, om verder te gaan. Eigenlijk is en blijft dit de voorwaarde. Daarom zeggen de Rozenkruisers ook altijd dat je pas bij de School komt als je ervaringsvol bent, alles geprobeerd hebt, maar dat dit vruchteloos was. Is dit Pad dan niet...
Meer lezen