de Ommekeer

De Ommekeer komt niet zomaar. Je keert niet zomaar om. Het gebeurt pas dan als het leven heeeeeeeeeeel veel pijn doet, het intens pijn doet alles wat hier op aarde gebeurd. Dat er diepe, diepe levensvragen zijn, een schreeuw om antwoorden, om zicht om inzicht, om begrip, om het te kunnen begrijpen.
Dat is het vuur, het innerlijke Vuur dat de verandering, de Ommekeer op kan roepen. Waarna alles anders is. Diepe, diepe wanhoop en verdriet. Niet om jezelf of eventueel je naaste, nee om heel de wereld. Lijden om die wereld, de hele wereld op je schouders.

Dan kan de aanraking plaatsvinden in een totaal met lege handen staan, en de Ommekeer komen. Van daaruit in Verbinding de weg terug naar Huis, in je diepste innerlijk. En ook dit gaat in eerste instantie gepaard met heel, heel veel pijn en wanhoop en verwarring. Een door elkaar geschud worden, geschokt worden. Maar als t Licht echt ervaarbaar geworden is, dan wil je niets liever dan doorgaan en doorgaan. Dan wil je niets liever dan zuiver worden, uitgezuiverd worden, leeg worden. Dan wil je niets liever dan dat, dat Andere, de Essentie in je op mag/kan staan. Daar ligt dan het ankerpunt van je leven, en de rest komt op de tweede plaats.
Zo kan meer en meer de Nieuwe Mens van binnenuit opstaan. Een totaal Nieuwe Mens, zelfs tot in het lichaam, dat ook uiteindelijk omgezet gaat worden als aan de voorwaarden is voldaan.
Een onvoorstelbaar perspectief dat er is, een alles Weten, een alles kunnen. Bewoner worden van twee werelden. Dat er geen verschil meer is tussen hier en daar en waar dan ook.
Dat alles ligt in onszelf besloten als het diepste verlangen vrijgekomen is om deze weg te gaan.


Kagib

De uitgesproken woorden