zelfobservatie

Het gaat om zelfobservatie.
Het is niet hetzelfde als navelstaren. Navelstaren is met jezelf gepreoccupeerd zijn, als je je druk maakt om jezelf, als je je zorgen maakt om jezelf.
Ik heb het over zelfobservatie. Wat is dat?
Het betekent dat je alles in jezelf en om je heen zoveel mogelijk in de gaten houdt alsof het iemand anders overkomt. Wat betekent die laatste zin? Die wil zeggen dat je datgene wat je overkomt niet persoonlijk opvat. Het wil zeggen dat je de dingen bekijkt alsof je er helemaal niets mee te maken hebt.

De reden dat je gebukt gaat onder je depressie en je angsten is dat je je ermee identificeert. Je zegt: 'Ik heb een depressie.' Maar dat is niet juist. Jij bent niet gedeprimeerd. Als je nauwkeurig wilt zijn, kun je zeggen: 'Ik ervaar momenteel een depressie.' Maar je kunt moeilijk zeggen: 'Ik ben gedeprimeerd'. Jij bent je depressie niet. Dat is maar een merkwaardig trucje van het denken, een curieuze illusie. Je hebt jezelf onbewust in de waan gebracht dat jij je depressie bént, dat jij je zorgen bént, dat jij je vreugde en opwinding die je ervaart bént.
Je bent dit helemaal niet. Het zal allemaal weer veranderen.
Wolken komen en gaan; sommige zijn zwart, andere wit, sommige zijn groot, andere klein. Als we de analogie volhouden, ben jij de hemel, die de wolken observeert. Je bent een passieve, onthechte waarnemer.
Niet tussenbeide komen, niet sleutelen. Gadeslaan! Observeren.
Dingen moeten worden begrepen. Als je ze begreep, zouden ze veranderen.

Anthony de Mello

Reacties

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS

BEET VAN BEWUSTZIJN