winst en verlies

Denk terug aan het gevoel dat je hebt als iemand je prijst, wanneer je goedgekeurd, geaccepteerd, toegejuicht wordt. En stel dat tegenover het gevoel dat in je opkomt wanneer je naar de zonsondergang of zonsopgang kijkt of naar de natuur in het algemeen, of wanneer je een boek leest of naar een film kijkt waar je erg van geniet. Probeer dit gevoel op te roepen en vergelijk het met het eerste gevoel dat ontstond toen je geprezen werd. Begrijp dat het eerste soort gevoel ontstaat door zelfverheerlijking, zelfbegunstiging. Het is een werelds gevoel. Het tweede ontstaat door zelfvervulling, een gevoel van de ziel.

Nog een ander contrast: denk eens terug aan het gevoel dat je hebt wanneer je slaagt, wanneer je het gemaakt hebt, wanneer je aan de top bent gekomen, wanneer je een wedstrijd, een weddenschap of een discussi wint. En vergelijk het met het soort gevoel dat je krijgt wanneer je echt geniet van het werk dat je doet, waar je in opgaat, de handeling waar je je op dit moment mee bezighoudt. En let nog eens op het kwalitatie verschil tussen het wereldse en het zielsgevoel.

Nog een contrast: herinner je hoe je je voelde toen je macht had, de baas was, mensen naar je opkeken en moesten doen wat jij zei; of toen je populair was. En vergelijk dat wereldse gevoel met het gevoel van intimiteit, van kameraadschap - de momenten waarop je je echt vermaakte in het gezelschap van een vriend of een groep mensen die plezier hadden, en waar gelachen werd.

Als je dit nu gedaan hebt, probeer de ware aard van wereldse gevoelens, te weten die van zelfbegunstiging, zelfverheerlijking, dan te begrijpen. Ze zijn niet natuurlijk. Ze zijn uitgevonden door de maatschappij en de cultuur waarin je leeft, om je productief en beheersbaar te maken. Deze gevoelens geven niet de voeding en het geluk die opgewekt worden wanneer je naar de natuur kijkt of geniet van het gezelschap van je vrienden of van je werk. Ze waren bedoeld om je sensatie, opwinding en leegte te bezorgen.


Anthony de Mello