tot Zien komen

Wanneer je met blinde mensen te maken hebt, dringt het tot je door dat ze afgestemd zijn op een werkelijkheid waar jij geen idee van hebt. Hun gevoeligheid voor de wereld van tast, reuk, smaak en klank is zodanig, dat wij vergeleken bij hen domme ezels lijken. Wij beklagen mensen die hun gezichtsvermogen kwijt zijn, maar houden zelden rekening met de verrijking die hun andere zintuigen hun bieden. Het is jammer dat die rijkdom tegen de hoge prijs van blindheid wordt verkregen, en het is heel voorstelbaar dat wij even levendig en goed op de wereld afgestemd zouden kunnen zijn als blinden, zonder onze ogen te verliezen. Maar het is niet mogelijk, zelfs niet voorstelbaar, dat je je er ooit van bewust zou worden wat liefde is, als je die delen van je psychologie die 'gehechtheden' heten, niet uitrukt, niet afhakt.

Als je weigert dit te doen zul je de ervaring van liefde mislopen, zal het enige dat het menselijke bestaan zin geeft aan je voorbijgaan. Want liefde is het paspoort naar blijvende vreugde, vrede en vrijheid. Er is alleen één ding dat de ingang tot die wereld belemmert en de naam van dat ding is 'gehechtheid'. Zij wordt veroorzaakt door het begerige oog dat hunkering in het hart opwekt en door de graaiende hand die zich uitstrekt om vast te houden, te bezitten en tot eigendom te maken, en weigert los te laten. Het is dit oog dat uitgestoken moet worden, deze hand die afgehakt moet worden, wil de liefde kunnen zijn. Met zulke verminkte stompjes als handen kun je niets meer grijpen. Met zulke lege oogkassen als ogen word je plotseling gevoelig voor feiten waarvan je het bestaan nooit had vermoed.

Anthony de Mello