Dat afsluiting

Sinds eeuwen is er een onheilig geloof dat door de mensen beleden wordt en de oorzaak is van lijden en ellende. Het is het geloof dat doodt en zelfs het doden voorstaat, namelijk dat het goddelijke niet in de mens zou zijn. Dat het niet waar zou zijn dat uit de mens de eeuwige, de steeds zich vernieuwende gestalte zou verrijzen. Dat om behouden te zijn, wij uit een of ander gezag eerst iets zouden moeten aannemen dat ons afhankelijk maakt van de gezagdrager. Dat de mens een geloof belijden moet dat gebaseerd is op beloften voor de toekomst, een z.g. wissel op de eeuwigheid. Dat de eeuwigheid in het vooruitzicht wordt gesteld, alsof die niet altijd aanwezig is. Ja, dat als je dat geloof niet volgt, je eeuwig verdoemd zult zijn, of als je het wel doet, je voor altijd een plaats krijgt aan de dis des heren. Het zou zelfs het grootste kwaad zijn om aan ons zelf te geloven.
Maar hoe barbaars en godvergeten moet dan de mens zijn die eist dat we aan hem geloven, in welk gewaad die mens zich dan ook voordoet en met welk een macht hij zich ook kan bekleden. Want ondanks de trefzekerheid van zijn oordeel, gelooft die gezagdrager toch ook niet in zich zelf. En als hij dat stilletjes wel doet, dan is hij toch een misdadiger omdat hij datzelfde zijn naaste wil ontzeggen, een boven alles verheven voorrecht dat niemand, maar dan ook niemand enig mens kan betwisten.

De hele tactiek van het misleidende geloof berust op angstsuggestie. De angst en het dagelijks brood en het aardse leven schijnen nog altijd de mensen zeer na aan het hart te liggen. Men verloochent er gemakkelijk de waarheid en de kracht van het zelf voor. Dat moet tenslotte ieder zelf weten. Maar het is ongehoord als een 'geloof' dat zich geloof noemt, ingang tracht te vinden door juist van die aardse gehechtheden en gezindheden gebruik te maken en daarmede een soort chantage te plegen van: als je niet luistert, dan zullen we je zeker weten te treffen. Dat zijn zulke verachtelijke methoden en toch heersen ze over de wereld.
De kranten leiden ons altijd af met de misdaden uit de onderwereld, maar het is wel zeker dat er - de goeden niet te na gesproken - in geloofszaken veel machtsdom en domheidsmacht heerst en dat deze de oorzaak zijn van misschien niet eens bewuste gangstermethoden.
Het is juist zo'n verschrikking, omdat het niet alleen om mensenlichamen gaat, zoals in de oorlogstijd, waarin men 'voor zijn geloof' wordt opgeroepen om de 'ongelovigen' (en hieronder vallen ook zij die aan zichzelf durven geloven) te vernietigen onder de indrukwekkende leuzen van roeping, opdrachten, goddelijke boodschappen en 'God wil het' enz. Maar ook en vooral gaat het hier om het heiligste bezit van de mens, n.l. zijn ziel.

Ik weet natuurlijk wel dat de ziel in het verdoemhoekje staat en als er nog wat van over is analyseert de psychologie haar wel weg, maar niettemin heeft een ieder - godlof - zijn onaantastbaar heilig innerlijk bezit, waardoor hij deel krijgt aan het openen der ogen, indien hij wil en er natuurlijk de moed voor wil opbrengen. Het SOS klinkt wel door de ether, maar het teken aan de wand zien we niet en de liefdevolle waarschuwende stem horen we niet.
Wat willen de mensen toch? Waarom, 'als gras te zijn, afgesneden te worden en op een hoop geworpen'? Heeft de heer dezer aarde nog zo'n macht? Welnee, het is duidelijk dat zijn duister rijk aan grootte inboet, iedere dag meer. Alle wanorde en chaos die we op de wereld aanschouwen, zijn de symptomen van zijn geleidelijk verval. De wereld zal pas verlost zijn als ieder mensenkind verlost is. Niet eerder.


Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=G9YJMJDA