gewaarzijn

'Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn.'

Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over.
Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten.
En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie.
Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten.
En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist totaal open, want ook van buitenaf kunnen de prikkels komen van wat nodig is. Maar alles wordt getoetst aan dat Bewustzijn en van daaruit ontvouwt alles zich verder.

Het is een niets meer vastzetten. Alles open ontvangen, proeven, als steeds weer nieuw, alles en iedereen. Steeds weer de ander als nieuw ont-moeten. Geen etiket, geen plaatje, geen beeld, alsof er niets was, open en onbevangen. Zo het leven, de ander op je af laten komen tot je laten spreken.
En zo mag er meer en meer begrip komen waarlijk inzicht. Meer en meer innerlijke ruimte voor alles en iedereen. Een meer en meer omvatten, bevatten met dit bewustzijn.
Meer en meer zal het moeiteloos zijn, ben je voor minder en minder gevoelig. Het ego kan eerst heus nog wel tegen sputteren hoor of je willen verleiden, afleiden, valstrikken zetten.
Maar t gaat niet om t resultaat, het gaat om elk stapje wat je zet. Elk bevrijdend stapje naar meer ruimte naar meer begrip.

Kagib

En de uitgesproken woorden