besneden worden 2

Een mens moet in zekere zin de verachting hebben leren kennen voor die onbarmhartige hang tot het dagelijkse leven waaraan hij zich zo gehecht heeft dat het alles voor hem betekent. Zo bang is hij voor het eeuwige leven dat hij niet op staande voet het tijdelijke met het eeuwige wil verwisselen. Hij zegt dat het eeuwige leven helemaal niet bestaat, dat het enige wat we hebben is dit aardse leven met alles wat eraan vast zit en het na een zeker aantal jaren als een zeepbel uiteenspat. De mensen die zo denken en zo door angst voor het vergankelijke leven worden beheerst (dat het hun ontnomen worden kan) vallen allen ten prooi aan de lagere leiders van de grond die de kunst verstaan er de wind onder te houden door hun dreigementen en hun dwingelandij.


In ons moet de strijd worden gestreden tussen de vergankelijke elementen van het leven en de onvergankelijke. Dwz daarvoor moeten we eerst tot een werkelijke onderscheiding komen van wat vergankelijk en wat onvergankelijk is. Deze scheiding kan men niet waarachtig genoeg trekken. Men kan er niet genoeg een hoge eis aan stellen en de grens niet hoog genoeg plaatsen. Want hoe gemakkelijk verstaat de mens het onsterfelijke leven niet als een wensvervulling, iets paradijsachtigs dat nooit voorbij zal gaan en waar de liefhebbers hun dagelijkse geneugten kunnen blijven genieten onder begeleiding van muziek of gezang. Het eigenaardige is dat de voorstellingen daarover alleen maar uiterst primitief zijn omdat er geen enkele voorstelling aan de werkelijkheid van het eeuwige leven beantwoorden kan.
Dat is zijn onmetelijke grootheid en zijn niet aan te tasten hoogheid en majesteit. Onze lichamelijke verlangens, welke rol ze ook in het leven spelen en hoe geweldig belangrijk we ze ook vinden, hebben er niets maar ook werkelijk niets mee te maken. Er is maar één weg. In zich zelf toe te zien wat het rijk van de ene en onsterfelijke godheid beduidt, het te leren betreden en er alles voor te geven zonder dat er sprake is van een dreiger of een dwingeland, van iets dat erop uit is de mensenkinderen te beangstigen en te overdonderen. Laten we ophouden tirannieke machten en liefdeloze 'goden' naar de ogen te kijken alsof we slaven zijn of geslagen honden, onder wier hoede wij zouden moeten leven om onze trage, verwende, verzadigde en slaafse zinnen genoegdoening te kunnen geven. Van verachting klopt ons hart als we lezen hoe goden de mensenzielen opjagen en nazitten om ze in een hoek te drijven. Het is alles mensonterend en walgelijk. Een god die bloed vraagt is geen god maar een vampier.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=BKBLO2L7