arm zijn afsluiting
Het stelt een ieder mens, die de doods- en leedzone in zich heeft doorbroken, in staat te zien en te horen op een geheel nieuwe wijze en tot een onderscheiding te komen die hij zich nooit had kunnen dromen.
Het leven dat Jezus zalig prijst is het enige, het werkelijke leven. Natuurlijk is het 'gewone' dagelijkse leven ook wel werkelijk met al zijn beslommeringen en drukte, maar het is van een voorbijgaande werkelijkheid en in die zin minder waar. De ware werkelijkheid gaat niet voorbij. In het vergankelijke leven verbergt zich de dood, ook in ons lichaam verbergt hij zich. En het maakt inderdaad de indruk dat de dood alles regeert, alsof we bij alles wat we doen met hem rekening moeten houden, ja onbewust tiranniseert hij ons en hij vergezelt de mensen als een schrikaanjagende schaduw. Maar het koninklijke leven en de liefde tot dat leven is sterker dan de dood. Daarom is het van zo groot belang hem in ons zelf tegemoet te treden tot in de diepste schuilhoek van ons hart en hem te doorstaan. Want hij heerst in alle gehechtheden en alle angsten culmineren in hem. Want leert ge u innerlijk aan het aardse leven onthechten dan beleeft ge vele malen wat sterven is totdat ge voorgoed de drempel in u zelf hebt overschreden. Dit is het grootste wonder dat een mens beleven kan. Het is het ogenblik van de werkelijke wedergeboorte en de glimlach die dan in u doorbreekt is volstrekt vreesloos. Ook beleeft een mens dan hoe onzegbaar arm de dood is. Dat hij de uiterste consequentie is van alle armoede, d.i. hoe ontdaan wordt een ieder die bij zijn leven over deze drempel gaat, ontdaan van alles wat hem aanhangt, van alles wat hij dacht te bezitten of te zijn, en het is deze armoede die inleidt tot de eeuwige verlossing.
Natuurlijk zullen deze opvattingen veel kritiek uitlokken en verzet oproepen, maar dat alles doet niets af van de waarheid van deze alles doorbrekende ondervinding.
Het koninklijke leven kan zich door geen enkele aanval of kritiek geschokt gevoelen. Ook niet over het oordeel, hoe vernietigend ook betreffende alle mogelijke tekortkomingen en zwakheden. Want deze dingen, talloos voorkomend in het mensenleven, worden, met hun uitwerkingen, door de atmosfeer van het Koninkrijk uitgewist. Er zijn mensen die deze idee niet kunnen verdragen. Namelijk dat als de drempeloverschrijding heeft plaats gehad tot het rijk van de geest, de mens verlost is geworden en voor eeuwig vrijuit gaat. Zij komen met de bliksems van hun toorn of hun gekrenkte ijdelheden en weten dat dergelijke banvloeken over hun eigen hoofd losbarsten. Want de koninklijke mens is eeuwig beschermd. Naar zijn aardse verschijning is hij vatbaar voor alle mogelijke aandoeningen ook in de zin van 'wat hem aangedaan kan worden'. Maar zijn innerlijkheid zal niet ophouden hem te doorstralen van die wonderbaarlijke kracht en glans, waardoor alle leed en wonden weer worden schoongewassen.
Zodat - indien ge de armoede lief gaat krijgen door haar te begrijpen - de zaligheid u wacht.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=D0DGN7NE
Het leven dat Jezus zalig prijst is het enige, het werkelijke leven. Natuurlijk is het 'gewone' dagelijkse leven ook wel werkelijk met al zijn beslommeringen en drukte, maar het is van een voorbijgaande werkelijkheid en in die zin minder waar. De ware werkelijkheid gaat niet voorbij. In het vergankelijke leven verbergt zich de dood, ook in ons lichaam verbergt hij zich. En het maakt inderdaad de indruk dat de dood alles regeert, alsof we bij alles wat we doen met hem rekening moeten houden, ja onbewust tiranniseert hij ons en hij vergezelt de mensen als een schrikaanjagende schaduw. Maar het koninklijke leven en de liefde tot dat leven is sterker dan de dood. Daarom is het van zo groot belang hem in ons zelf tegemoet te treden tot in de diepste schuilhoek van ons hart en hem te doorstaan. Want hij heerst in alle gehechtheden en alle angsten culmineren in hem. Want leert ge u innerlijk aan het aardse leven onthechten dan beleeft ge vele malen wat sterven is totdat ge voorgoed de drempel in u zelf hebt overschreden. Dit is het grootste wonder dat een mens beleven kan. Het is het ogenblik van de werkelijke wedergeboorte en de glimlach die dan in u doorbreekt is volstrekt vreesloos. Ook beleeft een mens dan hoe onzegbaar arm de dood is. Dat hij de uiterste consequentie is van alle armoede, d.i. hoe ontdaan wordt een ieder die bij zijn leven over deze drempel gaat, ontdaan van alles wat hem aanhangt, van alles wat hij dacht te bezitten of te zijn, en het is deze armoede die inleidt tot de eeuwige verlossing.
Natuurlijk zullen deze opvattingen veel kritiek uitlokken en verzet oproepen, maar dat alles doet niets af van de waarheid van deze alles doorbrekende ondervinding.
Het koninklijke leven kan zich door geen enkele aanval of kritiek geschokt gevoelen. Ook niet over het oordeel, hoe vernietigend ook betreffende alle mogelijke tekortkomingen en zwakheden. Want deze dingen, talloos voorkomend in het mensenleven, worden, met hun uitwerkingen, door de atmosfeer van het Koninkrijk uitgewist. Er zijn mensen die deze idee niet kunnen verdragen. Namelijk dat als de drempeloverschrijding heeft plaats gehad tot het rijk van de geest, de mens verlost is geworden en voor eeuwig vrijuit gaat. Zij komen met de bliksems van hun toorn of hun gekrenkte ijdelheden en weten dat dergelijke banvloeken over hun eigen hoofd losbarsten. Want de koninklijke mens is eeuwig beschermd. Naar zijn aardse verschijning is hij vatbaar voor alle mogelijke aandoeningen ook in de zin van 'wat hem aangedaan kan worden'. Maar zijn innerlijkheid zal niet ophouden hem te doorstralen van die wonderbaarlijke kracht en glans, waardoor alle leed en wonden weer worden schoongewassen.
Zodat - indien ge de armoede lief gaat krijgen door haar te begrijpen - de zaligheid u wacht.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=D0DGN7NE
Reacties