Kagib Weteninhethart

Er is iets in ons wat Weet. Maar die Verbinding is bij de meeste mensen afgesloten, of we vertrouwen er niet op. Daarom kan de informatie die in die Verbinding opgeslagen ligt zich ook niet kenbaar maken, en de Liefde die erin besloten ligt niet voelbaar worden. Die Verbinding ligt in het hart en kan alleen ervaarbaar worden met een open hart.  In die Verbinding, overal waar die vrijkomt, zijn we één zullen we weer waarlijk één familie zijn. Een ware mensenfamilie hoe die mens aan de buitenkant er ook uitziet. Alleen hier op aarde kan die Verbinding gemaakt worden. Na dit leven zal dat veel moeilijker zijn omdat je dan zozeer bent in je eigen domein en de mogelijkheid voor andere prikkels bijna onmogelijk wordt. Juist omdat hier alles door elkaar zit. Juist omdat de materie hard is, waar op je kunt botsen. Juist daardoor zijn er de grootste kansen om die Verbinding te maken.  Als de Verbinding echt gemaakt is, gevoeld is, dan is alles anders. Dan krijgt het leven waarlijk pers...

Eigenlijk is, waar de wereld nu om draait algeheel omgekeerd aan wat werkelijk vervulling zou kunnen geven. En die vervulling ligt binnenin, in een jezelf daarvoor openen, voor wat al vervuld is. Zo zal alles tot vervulling kunnen komen. Maar bijna altijd is die Bron afgesloten en zo ontstaat het ego, vol afhankelijkheid en gespletenheid. Onbewust voelen we ons leeg dus we hebben steeds weer iets nieuws nodig om ons mee te vullen. Juist omdat we onbewust zijn, niet binnenin vervuld zijn, kunnen we op alle mogelijke manieren gemanipuleerd en geprogrammeerd worden, met wat voor cultuur, religie of modeverschijnsel dan ook. Als iedereen het doet ga jij het ook doen. En schijnbaar is er in het westen dan een cultuur van echt een individu worden, je onderscheiden, maar ook dat is schijn, want t moet wel passen binnen bepaalde richtlijnen, bepaalde inkadering. En iedereen doet mee om nog specialer te zijn nog cooler nog geweldiger en we verliezen wie we werkelijk Zijn. We worden dus opgejaag...

Dat jezelf ten diepste realiseren overal waar niet de Liefde is, is niet de Waarheid. Maar dit wil niet zeggen dat je de rest moet ontkennen, onderdrukken, overstijgen. Maar t kan ruimte scheppen in jezelf om te voelen dat het zo is en dat steeds als die Liefde er niet is jezelf terugroepen, wat is hier aan de hand waarom voel ik die Liefde niet, waarom is er dat oordeel in mij, waarom die emotie etc. etc. Dit alles wil in het Licht wat uiteindelijk de Liefde is, oplossen. Daarin is niks mis met emotie verwarring etc. Waar het om gaat is, dat je Verbinding maakt met wat hier niet door aangetast is, en dat is de Liefde. En die Liefde, de Universele Inspiratie, die Weet, die Weet wat is. Die kan dwars door de pijn heen, in een loutering alles terug in balans brengen, terug naar de Vrede brengen. Het gaat om zicht te krijgen, overal waar weerstand tegen iets aanwezig is, tegen iets of iemand, tegen een bepaalde situatie. Het wil je iets zeggen, het is een teken, een aanduiding. We doen he...

We reageren bijna altijd vanuit onze ego-rol. Het kan goed zijn jezelf dit ten diepste te realiseren, te doorvoelen. Juist als er intens emotionele verwikkelingen zijn, wat is hierin Waarheid, Werkelijkheid? Wat wil dit jou zeggen? Het open gooien, het niet vanzelfsprekend achten, het is ruimer het is dieper. Er ligt een teken in besloten, opgesloten. Aan jou om het vrij te maken. Mbt negatieve identificatie. Het gaat niet om iets te ontkennen wat gebeurt is. Maar je kunt dit vastzetten, je leven op bouwen, van alles erom heen bouwen, je achter verschuilen. Ook dit open maken, ruimer maken, dat het meer lagen heeft dat het anders mag worden, dat er begrip mag komen, inzicht, misschien heling. Zonder forceren, zonder iets te ontkennen, maar het belangrijkste dus open zijn voor elke nieuwe prikkel. Er is iets in jou wat al heel is, en als je jezelf hiervoor opent kan het jou helen. Je mag best genieten van wat je gegeven is. Bij een partner of een kind, het gaat niet om onverschillig te ...

Dat blijft de ultieme vraag, waarom, waarom, die val. Waarom zijn we uit die eenheid gevallen?Hoe dan ook, wat we ons niet realiseren is dat die eenheid er nog is. Nu, en elk volgend nu. Maar het is aan ons, onszelf hiervoor te openen. We hebben ons opgesloten in een schijnwereld en we denken dat dit de wereld is. Die wereld wordt dus gevormd door ons ego, daarin is gespletenheid, de dualiteit, de eeuwige strijd. Zolang we ons niet openen voor de Ware Wereld, Dat waar we uit gevallen zijn, zullen we in onze zelf gecreëerde gevangenis blijven. Dat is dus de kern, we zijn ons er niet van bewust dat we gevangen zijn, dat we bevangen zijn door de schijnwereld. Veruit de meeste mensen denken dat dit de wereld is. Er is niks anders. Daardoor kan er ook niks anders zijn, kan zich niet werkelijk iets Nieuws open-baren. Het ego kan geen vervulling, geen heling, geen bevrijding brengen. Dat kan alleen Dat wat niet van het ego is. Pas als openheid komt voor Dat, Het, begint het ware Leven. Als je...

Ja dat ego, alleen het ego kan op een voetstuk gezet worden, daar komt het op neer. Alleen het ego kan groot, maar ook klein gemaakt worden. De Werkelijkheid, Het, is hier helemaal niet gevoelig voor. Als we denken iets te zijn, daar onze waarde op gebouwd hebben zonder levende realiteit, zal dit vroeg of laat onderuit gehaald worden of we voelen dat we ons moeten verdedigen of aanvallen als iemand iets anders hiervan vindt. Iets in het verleden heeft veroorzaakt dat je jezelf heel groot voelt daar belang aan hecht dat belangrijk vindt, dat koste wat kost wil behouden, daar je waarde op bouwt. Of iets in het verleden heeft veroorzaakt dat je jezelf heel klein voelt, daar jezelf in vast zet, dat niets er iets anders van kan maken, dit eigenlijk koste wat kost wil behouden, daar je nietswaardig zijn op bouwt. Beide is illusie. Maar het ontkennen van die illusie heeft geen zin. Het gaat erom de illusie erin te ontmaskeren, te doorvoelen, te doorzien. Dat kan alleen door puur aanwezig te z...

De persoonlijkheid moet niet verdwijnen, nee, de persoonlijkheid mag uitdrukking worden van Essentie, en daarin mag zijn, jouw pure eigenheid en kwaliteit. Maar daarvoor moet verdwijnen wat we niet zijn, wat daar bovenop gekomen is, waarin eigenlijk weinig eigenheid is, weinig oorspronkelijkheid, een geleefd worden door zoveel programma's. Die programma's moeten doorzien worden moeten verdwijnen, zodat het ware Programma zich kan open-baren, wat jij werkelijk Bent. Het gaat om jezelf te vinden, te her-vinden, te vinden wat je bent verloren wat verloren is geraakt, wat verstopt is geraakt onder, achter zoveel. Dus om voeling te krijgen met een geheel nieuw Bewustzijnsapparaat, wat echt Weet, wat alles draagt omvat, wat alles draagt in Liefde. Dat kan alleen met je persoonlijkheid maar die is in eerste instantie heel onzeker hierin. Eerst voeling krijgen met wat dat Bewustzijnsapparaat vertegenwoordigd en dan meer en meer erop vertrouwen dat het meer en meer je van binnenuit kan ...

Op zich is het in het Nederlands een heel mooi woord, geweten. Gebruik het zelf ook vaker, maar gebruik dan bewust het met een hoofdletter, juist omdat het geweten vaker gebruikt wordt in een andere context. Maar het ware Geweten is tijdloos en Weet echt, en ja dat is het Bewustzijn, je Essentie. In deze tijd is t weer actueel, zoveel dat nu in de wereld gebeurt, zoveel dreiging door allerlei stromingen die propageren dat hun wereld de wereld is en de rest is slecht. Niet een realiseren dat het slechts een programma is, dat ze hierin geprogrammeerd zijn dat hierin geen enkel Bewustzijn is, echt Leven is, geen waar Weten en Geweten is. En je kunt er boos over worden maar je kunt ook voelen, ze weten vaak niet beter. Wat zou jij doen als je vanaf je babytijd iets ingegoten hebt gekregen, wat dit ook is, en iedereen om je heen zegt dat dit het is, hoe kun je dan tot iets anders komen. Dat gebeurt dan ook niet, uitzonderingen daargelaten. Ook wij zijn geprogrammeerd, onze cultuur is ook ee...

Die Christus hoeft natuurlijk niet een persoon buiten jezelf te zijn, het kan ook de innerlijke Christus in jou, dat wat Weet in jou zijn. Het heeft geen oordeel over jou maar Licht wel in over dat wat is, en vraagt jou om verantwoordelijkheid te nemen voor dat wat is. Verantwoordelijkheid is weer heel wat anders dan schuld. En ja, mensen om je heen kunnen ook als de christus fungeren als aanrakingspunt van iets wat in jou gezien wil worden, en als we het niet willen zien dan protesteren we, gaan we vechten, ons verdedigen. Het  kan ook nog zijn dat je nog niet voldoende vertrouwd op je innerlijke Waarheid, ook dat is een proces. Maar hoe dan ook als er geen levende Verbinding is dan worden we geleefd door beelden, verbeeldingen, maken we van boeken en inspiratoren wat we zelf willen. Hoeft niet eens altijd heel makkelijk te zijn, misschien leggen we onszelf en vaker ook de ander van alles op wat wel en niet mag. Maar t blijft dood, er zit geen leven in, het is jouw invulling of de...

Echte Liefde is van een totaal andere orde dan wat we over het algemeen onder liefde verstaan. Echte Liefde is de grootste Kracht, en die Liefde, is het zwaard dat de oorlog in jezelf veroorzaakt als je er voeling mee krijgt.  Die Liefde zal dwars door alles heen uiteindelijk de ware vrede kunnen brengen als je dit louteringsvuur in gaat. Dat is dus waar het om gaat. Een totaal andere Kracht moet bij de mens binnenbreken, dat is het zwaard. Dat is het Vuur, het Liefdesvuur dat  je kan louteren als je hiervoor open gaat, de confrontatie hiermee aangaat. Zonder dat Vuur is geen werkelijke verandering mogelijk. Zonder dat Vuur zal de oorlog blijven en we gevangen blijven in onszelf in ons dierzijn en de schijn waardoor we ons op eindeloze manieren laten betoveren. Alles op zijn kop, alles is anders, er is geen andere mogelijkheid. Dus de confrontatie met Het Licht met het Bewustzijn is het zwaard wat de oorlog en gespletenheid in jezelf zichtbaar maakt. Deze oorlog aangaan, dit v...

Het is een tijd waarin we steeds meer kunnen vluchten in van alles en nog wat. Nooit meer gewoon zijn, altijd bezig zijn, een overkill aan informatie, en muziek voor elk wat wils de hele dag door als je wil. Overal het mobieltje en tablets en...., och ik loop achter met wat er allemaal uit gevonden wordt hihihi En ja, zo zullen we dus nooit onder ogen zien wat is. Over muziek….  Och, wat was muziek belangrijk, als uitlaatklep, even ontladen, heel de dag muziek aan, en tussendoor helemaal loos gaan, met keiharde muziek. Maar door mijn innerlijke proces veranderde dit steeds meer. Op den duur steeds meer de radio of muziek uit, en ook de behoefte om intens te ontladen verdween steeds meer. Nu zit ik eigenlijk het liefste in stilte. En och, tussendoor kan ik heus nog wel keertje intens genieten van muziek, heel hard, maar niet uit afhankelijkheid, maar gewoon een extraatje. Het gaat er dus niet om dat t allemaal moet stoppen, maar dat de afhankelijkheid ervan verdwijnt, het compensati...

Het heldere Zijn, daarin is het vervuld. Heel helder intens aanwezig zijn in wat is. Zo levend in het Eeuwige moment. Dat heldere Zijn is Liefde.  Dat is dus niet iets van buiten, dat is iets van binnenin. En tuurlijk straalt dat wat binnenin is naar buiten, in alles wat is. Het bevrucht de zintuigen. Maar hierin is dan geen afhankelijkheid meer. Het is een extraatje, meegenomen. En tuurlijk ben je ook in dit heldere zijn heel helder afgestemd op wat is. Want je staat er niet meer tussenin. Het heldere Zijn Weet. Het ware Weten is altijd verbonden met de Liefde. Omdat dat heldere Zijn er niet is, maken wij deze wereld. Maken wij deze wereld heel gespleten, complex verwarrend. Omdat dit heldere Zijn er niet is, is de wereld vol conflict. Er is afhankelijkheid, hechting, aan mensen, dingen, verwachtingen, verlangens, noem t maar op. We hebben het fundament verloren, als we het al ooit gehad hebben. Het heldere Zijn is zou je kunnen zeggen, het Licht in de duisternis. Met dat heldere ...

Als je waarlijk voeling hebt gekregen met het werkelijke Leven is hierin een heel natuurlijke beweging, stroom van in en uitademing.  Maar dit komt heel weinig voor. Vaker zitten er blokkades op de in of op de uitademing, wordt alles heel geforceerd, verkrampt. Alles onder controle.... houden. Zo kom je vaker in adem-nood, ben je buiten adem.  Leven vanuit het hart, is de beste voorwaarde dat je weer voeling mag krijgen met de natuurlijke ademhaling in alles. Maar ja, vaak zetten we onszelf helemaal vast, raakt alles vast, opgesloten, verkrampt. Geen enkele natuurlijkheid meer, strijd, verzet, weerstand, oordeel, projectie.  Dat maakt uiteindelijk ziek, je zit helemaal in de stress, raakt uitgeput, want je hebt niets wezenlijks om uit te putten.  Zoveel groot te houden, zoveel gevecht, zo weinig ruimte voor het ware leven, beleven. En het leven zou zo natuurlijk kunnen zijn, als je dichtbij je hart bent, voeling met jezelf, zo voeling hebbend met de ander. Eerlijk op...

Als de ware innerlijke vragen, de echt brandende vragen vrijkomen is hierin geen enkele vrijblijvendheid. Die willen een antwoord krijgen wat het gevolg ook is. En die kunnen dan heel je wereld op zijn kop zetten, alles op zijn kop zetten. Dat heeft het bij mij ook gedaan. Er was hierin bij mij ook geen voorbehoud, geen terughouding, geen schrik ook, nee dat antwoord moest komen. Anders kon ik niet door. In eerste instantie kon ik nog tegen de wereld vechten, was dat het antwoord, de aktie-periode maar ook dat was uiteindelijk niet meer voldoende want meer en meer voelde ik, ik bestrijd alleen symptomen, en ook dat kon ik uiteindelijk niet meer dragen, verdragen. Ja, een fase van mijn leven, toen de innerlijke vragen meer en meer begonnen te branden was het moeilijk voor mijn familie vooral, het gezin waar ik uit kom. Op zich vond ik wel langere tijd lotgenootjes om me heen in allerlei fases waar ik doorheen ging. En als ik dan weer tot een ander beleven gekomen was, kwam ik weer in ee...

Er is een innerlijke Verbinding  waarmee je in harmonie bent met alles met het Al. Wat uiteindelijk ook alle touwtjes in handen heeft. Tot op zekere hoogte dan, de mens blijft een vrije wil hebben. Maar in principe als je in die Verbinding bent dan wordt je gedragen door het totale leven, en kan niets jou tegen houden in wat Wil gebeuren. Dit is de meest veilige basis van leven.  Het is zoiets als vindt het Koninkrijk, en de rest zal je gegeven worden.  Als je daar niet in resoneert dan veroorzaak je je eigen wereld, en die wereld zal vroeg of laat weer instorten want het wordt niet gedragen door je innerlijke Verbinding. Je oogst wat je gezaaid hebt. Daarom zullen we vroeg of laat, hoeft nog niet eens dit leven te zijn, kan levens overheen gaan, tot bezinning komen en openheid komen voor de ware Verbinding in jezelf.  De breuk met die Verbinding is eigenlijk de val. Door die val hebben we de huidige wereld gecreëerd. Omdat er zo weinigen zijn die resoneren met die i...

Het lijkt makkelijk je eigen weg gaan maar echt je eigen weg gaan daar gaat veel aan vooraf. Dan moet je eerst jezelf kennen en ontdekken waar je de weg ging van anderen, en uit de weg ging wat je voelde wat wilde. Ja, mijn weg is beetje anders geweest, eigenlijk ben ik altijd mijn weg gegaan, niet uit de weg gegaan hoe mijn hart sprak, wat het wilde. Ik kon t ook nooit ontkennen, het sprak te krachtig. Kon geen masker op, geen muur bouwen. Was daardoor heel kwetsbaar maar bleef wel heel dichtbij mezelf. Al veel jaren zeg ik nu, ik luister alleen nog naar mezelf, wat in me is, heeft in alles het laatste woord. Dat is de toetssteen, dat is mijn fundament, mijn Zijn. Daar neem ik verantwoordelijkheid voor. Dat is mijn Bewustzijn. En al is in dit Bewustzijn een éénheid van Zijn, waarin je elkaar her-kent er blijft een unieke wijze van uitdrukking. Wat ik nu Ben en deel, is mijn uitdrukking door mijn persoonlijkheid heen. Maar als je dus gaat staan voor wat je voelt dat je wil, wat wil, da...

Het gaat om een algehele ommekeer.  Echt het Pad gaan is algeheel omgekeerd aan alles waar de wereld om draait.  Echt het Pad gaan betekent dat je begint binnenin. Ja, dat je alleen staat, dat je hier uiteindelijk voor jezelf bent. Om jouw grootste ont-dekkingsreis te gaan. Om vrij te maken alles wat in jou verborgen is. Daar is zoveel. Zoveel.  Maar het blijft verborgen als die ommekeer niet komt.  Het blijft verborgen als je alles al denkt te weten.  Als je denkt te weten wat is, waar t om gaat, waar het  leven om draait, de zin van het leven.  Bijna alles is je aangepraat.  Dat in jezelf toelaten. Ten diepste voelen, doorvoelen, hoe weinig je echt Weet.  Dat je helemaal niet Weet wie je echt bent. Het betekent ook geen verschuilen meer.  Geen verschuilen achter wat voor geloof dan ook, wat voor cultuur dan ook, dat de ander het gedaan heeft. Nee de naakte waarheid is dat jij verantwoordelijk bent voor jouw nu.  Niet schuldig, wel...

  Ja, daar begint het jezelf zijn. Dus niet het masker, niet de schijn, niet iets ophouden wat niet is. Geen muur ervoor, geen overstijgen, niet er iets anders van maken. Maar voeling krijgen met jouw pure zijn hoe het nu is. Hoe schijnbaar lelijk het ook is wat er in je leeft, wat je denkt, de emoties die door je heen gaan. Het wil gevoeld worden. Het wil doorvoeld worden. Zo kan het ontmaskerd worden. Zo kan het geheeld worden. Zo kan het bevrijd worden van de zwaarte het juk. Zo kan het oplossen in wat alles draagt en Weet. Wat Liefde is. Als je dan uiteindelijk jeZelf bent geworden. Het Zelf. Wat een schoonheid, wat een sprankeling, echt alles nieuw, onverwachts. Een onbevangen staat, eindeloos ruimte voor leven beleven. Afgestemd op het Leven. De Dans van de Kosmos Kagib De uitgesproken woorden: http://we.tl/1B8RmfO4XW

De potentie die in ons verborgen ligt kan zich op dit moment mini, minimaal ontplooien binnen de huidige wereld, niet alleen in Nederland maar de hele wereld. Bijna altijd raakt het individu gevangen in, bevangen door eindeloze programma's die in de loop van een leven ontstaan. Cultuurprogramma's, geloofsprogramma's, wetenschapsprogramma's noem maar op. De eigenheid helemaal verloren, en iedereen is zo, dus waarom zou je moeilijk doen. Dus de meeste doen niet moeilijk of zijn al zo geïndoctrineerd dat ze niet meer weten dat ze hun programma zijn. En het ware potentieel, in iedere mens verborgen kan zo nooit opbloeien, wordt niet gezien niet gevoeld niet begrepen. Het is niet eenvoudig trouw te zijn aan je Hart, aan je gevoel, trouw te zijn aan jezelf. Niet schoppen tegen van alles, al kan dat ook een authentieke fase zijn vanuit pijn niet begrijpen. Maar trouw zijn aan een Verbinding die je voelt, dat je voelt dit is Waar. Een verantwoordelijkheid nemen, echt verantwoor...

Jij kunt het niet doen. Het enige wat de verandering ware verandering teweeg kan brengen is voeling krijgen met dat wat Getuige is met het Bewustzijn. Dat Bewustzijn kijkt dwars door jou heen, dwars door al jouw mind-games heen, alles waar jij vol van bent. Dus hoe krachtiger dat Bewustzijn, wat het Licht is kan inwerken instralen hoe eerder waar jij vol van bent zal verdwijnen. Die bloei komt natuurlijk niet zomaar, al ben je Getuige, al heb je verbinding gemaakt met Bewustzijn.  Als je Verbinding hebt gemaakt kun je niet meer om jezelf heen, daar komt het op neer. Dan heb je een innerlijke toetssteen in alles wat op je pad komt, in alle ontmoetingen.  Het Weten kan spreken vooral in eerste instantie als Geweten, wat confrontatie betekent, Zien wat voor het Licht zit, wat duister is, dit doorZien. Dat kan pijn doen. Maar in die loutering verdwijnt dan wel wat in het duister was en meer en meer komt er ruimte voor het Licht.  Als de fase van confrontatie voorbij is, dus t...

  Het gaat niet om denk-kennis. Denk-kennis, de mind, intellectualiteit, daar voelt het ego zich sterk in. Achter die kennis kun je je verschuilen, ermee pochen, jezelf beter voelen. Je denkt het te weten, en je weet niet dat er meer is dan dat weten. Op dit weten zijn veruit de meeste mensen gegrondvest, daar leven ze uit. Dat is het ego. Daar gaat het ego mee aan de haal. Maar het ware Weten, dat is iets levends. Dat is je ademen. Ok laat ik het persoonlijk maken, dat is mijn ademen. Ik weet echt niet wat ik vantevoren zeg of hier intik. Dat roept het moment op, wat in de lucht hangt, de resonantie. Dat bepaal ik niet. Ik adem als het ware mijn Bewustzijn uit. Zichtbaar wordt wat mijn Bewustzijn is. En dat is niet mijn Bewustzijn, dat is Het Bewustzijn. Alleen gaat het door mijn persoonlijkheid heen waardoor het een bepaalde uitdrukking krijgt. Het is een bepaalde afstemming met Leven, bepaalde resonantie van beleven. Omvat heel veel, wat maar opgeroepen kan worden. Dat omvatten ...

  Ja, dat is altijd als ik naar kinderen kijk en dan naar de volwassene, die grote mens die denkt dat hij/zij volwassen is geworden. Zoveel potentie aan leven, beleven, puurheid, verloren. Onbevangenheid, echt zien wat is. Ja, die speelsheid, alles als een wonder, we verliezen het allemaal. Omdat we op moeten groeien. Maar waar groeien we dan naar toe? Moeten we dan allemaal hetzelfde worden? Wat werkelijk op zou kunnen bloeien van binnenuit blijft onaangesproken. Het wordt niet aangeboort want het wordt zinloos gezien binnen alle culturen en geloven. Ja, hoe kan er iets anders in je opstaan als je vanaf de geboorte gebombardeerd wordt met zo is het zo moet dit, dit moet je leren, dat is goed en dat is slecht. Alle waarden en normen. En dit is niet alleen van dit leven het is van vele levens. Want door alle tijden heen zijn er steeds alleen maar enkeltjes geweest waar de ware opbloei was van binnenuit. Door alle tijden heen zijn deze enkeltjes vermorzeld, ontkent, belachelijk gemaa...

Er is hier vaker veel verwarring over, hoe kun je nou informatie opnemen zonder de mind. Juist als je alles op kunt nemen toe kunt laten kun je t meest zuiver waarnemen wat is. De gedachte gaat daar tussenin zitten in wat het denkt te zijn. Maar t Bewustzijn kan ook informatie indrinken dan wordt niet alles leeg, dan kun je echt nog wel naar iemand luisteren zonder de mind. Dan kun je juist naar iemand luisteren puur wat is, als de mind er niet tussenin schiet. Dan kun je juist puur opnemen je omgeving, alles dat is, tot in het meest subtiele. Daar is geen enkele gedachte voor nodig. Dan kun je juist in de schoenen van de ander gaan staan, want je gaat er niet tussenin staan, je staat er niet tussenin met wat jij denkt dat is, dat nodig is. Geen denk-beelden erover. En juist dan kun je heel zuiver intunen op iemands in iemands levensverhaal. In het nu is de Eeuwigheid. In het nu kan voeling zijn met wat alles draagt omvat binnen de tijd verleden en toekomst. Het nu Weet wat is. En dan ...

  Er is denk-kennis, en er is waarlijk Weten. Denk-kennis, de mind, intellectualiteit, daar voelt het ego zich sterk in. Achter die kennis kun je je verschuilen, ermee pochen, jezelf beter voelen. Je denkt het te weten, en je weet niet dat er meer is dan dat weten. Op dit weten zijn veruit de meeste mensen gegrondvest, daar leven ze uit. Dat is het ego. Maar het ware Weten, dat is iets levends. Dat is je ademen. Ok laat ik t persoonlijk maken, dat is mijn ademen. Ik weet echt niet wat ik vantevoren zeg of hier bv intik. Dat roept het moment op, wat in de lucht hangt, de resonantie. Dat bepaal ik niet. Ik adem als het ware mijn Bewustzijn uit. Zichtbaar wordt wat mijn Bewustzijn is. En dat is niet mijn Bewustzijn, dat is Het Bewustzijn. Alleen gaat het door mijn persoonlijkheid heen waardoor het een bepaalde uitdrukking krijgt. Het is een bepaalde afstemming met Leven, bepaalde resonantie van beleven. Het omvat heel veel, wat maar opgeroepen kan worden. Dat omvatten kan dieper en di...

  Ja, dat is altijd als ik naar kinderen kijk en dan naar de volwassene, die grote mens die denkt dat hij/zij volwassen is geworden. Zoveel potentie aan leven, beleven, puurheid, verloren. Onbevangenheid, echt zien wat is. Ja, die speelsheid, alles als een wonder, we verliezen het allemaal. Omdat we op moeten groeien. Maar waar groeien we dan naar toe? Moeten we dan allemaal hetzelfde worden? Wat werkelijk op zou kunnen bloeien van binnenuit blijft onaangesproken. Het wordt niet aangeboord want het wordt zinloos gezien binnen alle culturen en geloven. Ja, hoe kan er iets anders in je opstaan als je vanaf de geboorte gebombardeerd wordt met zo is het zo moet dit, dit moet je leren, dat is goed en dat is slecht. Alle waarden en normen. En dit is niet alleen van dit leven het is van vele levens. Want door alle tijden heen zijn er steeds alleen maar enkeltjes geweest waar de ware opbloei was van binnenuit. Door alle tijden heen zijn deze enkeltjes vermorzeld, ontkent, belachelijk gemaa...

  Ouders spelen zo'n grote rol in of ons ware verantwoordelijkheidsgevoel vrij kan komen. Meestal raakt dit al snel verloren bedolven onder alle prikkels van buitenaf, een bepaald worden door je ouders, de omgeving of gewoon een voegen daarnaar zonder enig protest. Elk kind is natuurlijk anders, heeft een andere achtergrond beleven. Wat doe je als je helemaal op jezelf teruggeworpen wordt, geen enkele steun stimulans van je omgeving, bekrachtiging, warmte? Hoe gaat een kind daarmee om? Een niet gezien worden een niet beleefd worden met wat je bent wat in je leeft wat je voelt. Geen mogelijkheid tot verbinding. Elk kind zal daar natuurlijk weer anders mee omgaan. Zoveel dat niet beleefd kan worden, niet wakker gemaakt wordt of onderdrukt of geforceerd wordt. Hoe dan in alle natuurlijkheid jezelf nog kunnen ont-wikkelen? Dan heb je alleen nog maar jezelf. Daar veiligheid vinden, een thuis in jezelf al valt dat om je heen niet te verbinden, daardoor geisoleerd. Als er niet werkelijk d...

  Is niet de natuurlijkheid van die Liefde juist de Liefde die niet van de dualiteit is eigenlijk niet van deze wereld is dat die heel natuurlijk zich verbindt met alles en iedereen om zich heen in een heel natuurlijk liefhebben van alles en iedereen? En laat die Liefde niet alles wat is heel natuurlijk binnen een ontvangen vh leven in alles wat het omvat en bevat? Dat er geen verschil meer is tussen geven en ontvangen? Is dat niet de kern van Wezen van ons Wezen uitstromen en weer nieuwe stromen van leven toelaten doorlaten proeven ervaren zonder hierdoor aangetast te worden in een Weten in een Zien wat is waardoor er waar nodig toch grenzen zullen zijn duidelijkheid helderheid maar niet vanuit   beelden vanuit angst maar omdat dat op dat moment gevraagd wordt? Is het niet zo als je waarlijk in jezelf vervuld bent dat dit zich dan verbindt met alles en iedereen. Een ware verbondenheid eenheid als t ware voor ieder die zich maar opent voor dat verbond dat een zijn. Dat je...

  We kunnen alleen ontvangen wat in ons is? Wat we kunnen bevatten, waar ruimte voor gemaakt is? Als bepaalde lagen nooit aangeraakt zijn of al heel vroeg deuren dichtgeslagen zijn dan weet je vaak ook niet beter. Als veel niet ontvangen is wie je bent wat in je is, wat je wezen is. Dat het niet op aarde kon komen. Daarnaast zit er natuurlijk gewoon veel verschil in zielen die hier op aarde komen. Bij de geboorte wordt al een erfenis meegenomen een achtergrond een pakketje dat is geen schone lei. Veel dat nog beleefd wil worden gevoeld wil worden vaak voordat de lagen aangeboord kunnen worden van het vrijmaken van werkelijke Liefde. Maar is het dan ook niet vaker zo dat zielen die wel al die lagen kunnen beleven maar dat dit niet ontvangen wordt niet gezien wordt niet gevoeld wordt niet opgevangen wordt dat zo die ziel dat al heel snel afsluit? Dat het een innerlijke schat is die blijft maar dat er te weinig veiligheid was om die schat de wereld in te laten stralen met de wereld te...

Hoe gaan we om met innerlijke pijn, verdriet, kwetsbaar zijn, een open  kwetsbaar hart, echt de pijn toelaten in onszelf. Dat gebeurt eigenlijk minimaal in de maatschappij. Ok er mag emotie zijn in verband met wat de ander gedaan heeft dat de wereld slecht is of je vriend of de familie etc. maar het toelaten van algemeen innerlijke pijn, geen weg meer weten, intense confrontatie met jezelf dat gebeurt minimaal. En omdat we hier geen ruimte aan geven, dit er niet mag zijn, kunnen we er ook niet werkelijk zijn met een open eerlijk hart bij de medemens die in die situatie terecht komt. Zolang het ons niet overkomt kunnen we er makkelijk over praten er over-heen praten met sussende woorden, of komt wel goed, en kop op, nu terug naar de orde van de dag. Maar we laten die ander zijn/haar pijn niet echt toe omdat we nog nooit onze eigen echte pure innerlijke pijn toegelaten hebben. Daarom hebben we alles verplaatst naar de hulpverlening, zij lossen het wel op, ga maar in therapie. De gees...

Licht in mij. Het is zo licht in mij. Er is verwondering, alles is zo licht. Het leven zo licht, gedragen door dit Licht, en alles wordt hierdoor verlicht. Het is leeg, het is vol. Alles is goed. Een voortdurende glimlach op mijn gezicht. Ik kijk naar mezelf, en ik lach. Waarom? Zonder reden, ik lach. Het leven is zo licht als een veertje, dansend door het leven. In de stilte in het Zijn. Zonder een voet te verzetten, een dansen, een vreugdedans binnenin Heel lichtvoetig. Alles is goed. Aan alles toon ik een glimlach. Het maakt niet uit, wat is buiten mij, want er is Licht, het is licht, ik ben Licht. En ik lach. Mijn mond vormt zich tot een glimlach, als vanzelf. En toch doe ik helemaal niets. Maar kan alles, kan alles doen, kan alles zijn. Stromen van zachtheid en tederheid gaan door me heen. Verbondenheid. Het is zo Licht in mij, en niets of niemand kan dit Licht aantasten, verduisteren, niets kan me belasten. Ik doe niets, doe alles. Het is niet te begrijpen, niet te grijpen, het i...

Wat is nieuw? Een nieuwe auto, een nieuw mobieltje, een nieuwe computer? Nieuwe kleren, een vernieuwd model dit en dat. Is dit niet allemaal snel verouderd? Maar, er liggen ook steeds weer nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden, nieuwe aanreikingen. Nieuwe prikkels. Nieuwe ervaringen, nieuwe momenten. Een nieuw begin. Steeds weer opnieuw beginnen. Opnieuw beginnen? Met wat? Kun je echt op-nieuw beginnen als je wat oud is meeneemt? Als je dit met je mee blijft dragen, jaar na jaar na jaar. Misschien meer en meer wordt oh zo zwaar. Of leger en leger van beleving, routinematig, afgestompt. Alles laat je onverschillig. Het nieuwe vernisje is er dan weer snel af. Je weet het wel. Maar wat weet je dan? Wat Weet je werkelijk? Alles open. Maar wie staat open? Open voor wat werkelijk nieuw en Vernieuwend is, binnenin. Dat wat in het hart is. Dat waarlijk alles Nieuw kan maken. Dat waarlijk Nieuw blijft, moment na moment na moment. Wat niet verouderd. Wat nooit uit de tijd is omdat het niet van de ...

  Ja, heeft voor mij zeker tijd gekost, ook hierin tot begrip te komen. Ik kon niet begrijpen dat mensen door kunnen leven in deze waanzinnige wereld vol ellende, wanhoop, oorlogen, in het groot in het klein. Ik was hier zo intens verdrietig onder en dan vanuit dat verdriet weer boos, waarom, waarom. En om me heen, ging iedereen gewoon door, gaat iedereen gewoon door. Alsof er niks aan de hand is. De ene ramp na de andere, onvoorstelbare mensonterende dingen die plaatsvinden, massaslachtingen. Ja, niet in Nederland, in andere landen, andere continenten. Maar voor mij is het altijd zoiets geweest van we zijn één wereld. En deze wereld is ziek, doodziek, deze wereld verdrinkt in duisternis en wanhoop. Dit intense verdriet heeft uiteindelijk geresulteerd in dat de ommekeer kwam. Dat de antwoorden kwamen, dat het begrip kwam over alles en iedereen dat is. Het heeft uiteindelijk ook het vuur gedoofd van strijden voor die betere wereld, zeker op de manier van vechten tegen. Ja, de Liefde...

  Ik kan niet bewijzen wat in mij wakker geworden is, van waaruit ik leef, wat dit is. Iedereen maakt van mij wat hij/zij wil, en als je open voor me bent, kun je in meer stukken resoneren, invoelen. Dat is ook het verschil met bv het licht wat ontstaat door technieken methodieken, oefeningen. Dat kan een heel sterk uitstralingsveld krijgen. Het licht wat ontstaat door yoga, meditatie etc. Zo krijg je guru's en volgers. Maar dat licht blijft van deze wereld. Het ego blijft vaak gewoon aanwezig of verhuld in andere vormen, uitdrukkingen. Daarom komen guru's ook vaak ten val omdat een zwakke plek of zwakke plekken extra zich versterken. De mogelijkheden die een guru krijgt. Maar het ware Licht kan zich niet bewijzen, is wat het is. Het hoeft ook niks met wat het is. Het is. Zo hoef ik ook helemaal niets meer met wat ik ben. En mag je van me maken wat je wil. Dat heeft al heel lang geen trilling meer. Je kunt me niet groter maken of kleiner. Ik Ben die ik Ben. En zo doe ik wat ik ...

  Juist in deze tijd word je bedolven onder alle spirituele waarheden aanreikingen, prikkeltjes. En toch, bijna allemaal gaan ze aan je voorbij. Ze raken niet, ze verbinden zich niet met je, ze brengen geen werkelijke verandering teweeg. En dan ineens, bam, een flits, en jaaah, een aha-erlebnis, de doorbraak. En alles is anders. Ineens valt alles op zijn plek. Het juiste moment op de juiste plek, voor jou. Wanneer is dat moment? Ligt het vast, of kan het elk moment gebeuren? Hoe dan ook, het belangrijkste wat je kunt doen, voor dat moment, is open zijn. Is eerlijk zijn, dichtbij jezelf zijn, echt zijn. Vaker wordt het ook geforceerd hoor, nouja geforceerd, de doorbraak komt in een intense crisis. Dat alles uit je handen geslagen wordt, geen verweer meer. Het verstand kan het niet meer bij elkaar brengen, een barst in het ego-pantser. Dan kan het Licht naar binnen stromen, inLichten. Meestal werkt het zo he. Maar het hoeft niet, elk moment, zonder crisis, gewoon door wakker en alert...