Leven afsluiting

Wat wonder dat dan de openheid en wijdheid van het Leven dat een zich steeds vernieuwende gestalte heeft gevonden in de mens (de stromen van levend water) meer welkom is dan wat ook anders. Er zijn geen illusies die de ziel verstrikken en omspinnen, er zijn geen beelden die hem obsederen en beangstigen, er is niets dat verontrust of conflicten schept. Het Leven is onontleedbaar en tot niets te herleiden. Geen ander kan er getuigenis van geven dan alleen dat wat het is. Voor de mens is hier zijn en niet-zijn versmolten. Als men het onuitsprekelijke leven beleeft dan is geen woord in staat het te zeggen. Het bewijst zich alleen aan hem die het beleeft en daardoor leeft en het enige dat hij ervan zeggen kan is dat het er is als een niet te ontwrichten werkelijkheid. Het is het ware element van de mens, het enige waarin hij zich werkelijk thuis gevoelt.

Dan betekent alle problematiek waarmee hij gestreden heeft niets meer. Alle leed wat doorleden en verwerkt moest worden heeft hier zijn eind gevonden. Wat de mens aan zijn lichaam ook verder moge overkomen, het kan niet van ingrijpende aard zijn op het werkelijke levende Leven, want dat gaat door. Het staat nooit stil en er is geen mogelijkheid der verstarring.
Indien we deze weg gaan, behoren we nergens meer toe. We zijn ineens als bedelaars geworden die huis en hof in zich verlaten hebben en iedere gebondenheid achterwege laten. Naarmate dit proces voortschrijdt wordt de verlichting des te groter, de liefde tot het Leven en alle leven des te sterker en stralender. En het woord van Johannes de Doper wordt duidelijk: Hij moet wassen, ik moet minder worden.....

Tenslotte zegt Hij: Ik ben U.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=WKIZTFHL