lijden 1

Jezus zeide: Zalig is de mens, die geleden heeft, hij heeft het Leven gevonden.


In de zaligsprekingen wordt gezegd dat zij, die treuren, zalig zijn omdat ze vertroost zullen worden. De trooster wordt als een toekomstige verlosser in uitzicht gesteld, waardoor bij velen de opvatting werd gehuldigd dat hoe ellendiger en ongelukkiger je 'hier beneden' bent, des te verlichter en stralender leven je deel zal zijn in het hiernamaals. Evenals de bovenstaande tekst toonde het de noodwendigheid van het lijden aan, alvorens men aande verlossing deel zou hebben. Bovendien, waarvan kan de mens eigenlijk anders verlost worden dan van het lijden? Immers alles wat een mens kwaad noemt culmineert in het leed, dat het kwaad als gevolg met zich draagt. Het meeste kwaad op de wereld zijn de mensen zich niet bewust. Zij verdringen het, omdat de bewuste staat niet gedoogt dat het onlustgevoel, dat het kwaad met zich brengt, in de zone van het bewustzijn belandt. Daarom brengt het zich bewust worden noodwendig leed met zich mede, want het noodzaakt ieder mens zich rekenschap te geven van wat hij doet.

Indien wij de kunst verstaan onze eigen gedachten en gevoelens te observeren is het niet moeilijk te weten wat kwaad is en wat goed. Liefdeloze gedachten zijn kwaad en ze leiden tot liefdeloze woorden en liefdeloze daden. Maar het is moeilijk om geen liefdeloze gedachten te hebben. Meestal zijn we onverschillig of gemakzuchtig en een heleboel vervelende dingen meer, waardoor liefde in onze gedachten afwezig is. Soms wordt een mens aangevallen als door een wild dier en het slapende wilde dier in hem begint dan wakker te worden en zijn klauwen uit te slaan ter verdediging of om tot nog moordender aanval over te gaan. De mens lijdt krachtens ontelbare tekorten en machteloosheden en indien hij de weg van het geestelijk leven zoekt te gaan ontmoet hij een wildernis van verdrongen affecten waarvan de centrale figuur een roofdier is.
Niet de mens is dit roofdier, maar op een gegeven ogenblik identificeert zich dit met hem en is hij de dodelijkste en afschuwelijkste van alle dieren. Dit is dan wel een tijdelijke identificatie, maar de weg tot het Leven brengt dergelijke ervaringen met zich mee. Want het Leven zoals Jezus bedoelt, is de staat waarin met het mensendier volledig is afgerekend, niet omdat er een bloedige en zelfmoordende strijd gestreden is, maar omdat het dier de goedheid van het Leven niet verdraagt. Zijn agressie sterft en gaat te gronde en wat ervan overblijft is een getemd huisdier, dat gewillig doet wat de geest van hem verlangt. Dat die strijd smart oplevert en de mens zich slagveld gevoelt, is het lijden dat hier wordt bedoeld. Wij zijn, indien we de staat van waarlijk Leven hebben bereikt, heengebroken door het weerspannige materiaal der afgescheidenheid en er was maar één mogelijkheid ter overwinning: het geweld der geweldloosheid, de oprechte liefde tot het Leven Zelf, de stil werkzame en onvergelijkelijke goedheid van de emanatie Gods zoals in ieder mensenkind gehoor, gevoeld en geschouwd kan worden.


Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=CCVXTLB0

Reacties

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE