onkruid en de oogst 3

Ieder die zich op weg begeeft naar het innerlijke rijk, de eigen geboortegrond, heeft de strijd met de vijand aan te binden. Deze laat zich gelden op legio manieren waarvan de ene zich nog meer in grofheid overtreft dan de andere. Want het is verbazingwekkend hoe groot de domheidsmacht is waarmede de zielen worden verstrikt. Ongelooflijk hoe men voor grofheid en lompheid bezwijkt. De middelen der verleiding, het onkruid, zijn gemakkelijk te onderscheiden. Intimidatie, dreigementen, angstaanjaging, speculeren op de hebzucht, op het machtsgevoel, op de wellust, tirannie naar den vleze en het denken; o, het orgel van de vijand heeft vele registers tot zijn beschikking. Er zijn genoeg mensen die de kakafonie van het wereldorgel machtig vinden en geboeid worden door de cyclonen der verwoesting, maar in werkelijkheid is het een tragisch zelfbedrog dat aan het licht komt als een mens ook maar een weinig verneemt van de helende en oneindig troostvolle stem die uit de stilte in hem opkomt uit het rijk des Vaders.

Men spreekt er gaarne over dat dit een verborgen rijk is. Maar de mens weet niet meer waar hij het gelaten heeft, hij zelf is het die het overspoeld heeft en de gelegenheid geschonken het te laten overwoekeren, zodat het onzichtbaar werd omdat de innerlijke ogen niet meer konden functioneren in alle smook en rook. Ach lieve mensen, zie toch het licht schijnen in de donkere nacht.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=COF57DJT

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen