onkruid en de oogst 1
Jezus zeide: Het Koninkrijk des Vaders is gelijk een man, die goed zaad had. Zijn vijand kwam in de nacht, hij zaaide onkruid onder het goede zaad. De man stond hun (de werklieden) niet toe het onkruid uit te trekken. Hij zeide tot hen: Anders gaan jullie het onkruid uittrekken en jullie trekt de tarwe gelijk daarmee uit. Want op de dag van de oogst zullen de onkruiden herkenbaar zijn, zij zullen uitgetrokken, zij zullen verbrand worden.
Het Koninkrijk des Vaders is goed. Het is niet te verbeteren en men kan er niets toe of af doen. Het is het geboorteland van een ieder mensenkind. Het is erin geworteld en er onafscheidelijk mede verenigd. De mensen weten het niet meer. Het komt omdat het overwoekerd is geworden door zijn vijand die het onzichtbaar heeft gemaakt en toen trachtte het uit zijn gevoelsleven te verdrijven. Uit zijn innerlijk leven; maar wij staan er niet bij stil omdat ook daarin verwarring en verduistering zijn gekomen. Dat de vijand het kon bedekken en de mens geheel in verwarring, slaap en verstrooiing kon brengen is gekomen omdat hij niet wakker was.
Men vraagt altijd waarom heeft hij dat toegelaten. Het was toch goed en dan komen allerlei redeneringen waarom hij dat gedaan zou hebben. Het verlies van bewustzijn dat een ogenblik van slaap tot gevolg heeft gehad heeft zich eonen lang voortgezet en er is niemand die men daarvoor verantwoordelijk kan stellen dan alleen hem zelf.
Niemand anders heeft hem verleid dan hijzelf die zich liet verleiden en daardoor verduisteren. Hij behoefde niet voor de vijand te bezwijken evenmin als hij dat in het dagelijks leven behoeft. Maar hij doet het en één keer is de eerste keer geweest. Wij moeten het zelf gewild hebben en niemand anders. Dwz door de macht van de vijand - hoe men die nu ook wil omschrijven - heeft hij zich laten verblinden, hetzij door macht, door angst of door lustbedwelming. Het zich overgeven, waaraan dan ook, brengt een heimelijk lustgevoel met zich zoals zich dan in zwakheid kenbaar maakt.
De mens is nog altijd de mens ook al leeft hij in de diepte van de afgrond en is hij onherkenbaar geworden door het vele onkruid waarin hij zich heeft begeven. Want het onkruid is in de wereld van zijn voorstellingen, in de hypnose van zijn onwetendheid waarin hij verkeert tov het wakkere en stralende leven. Hij heeft zijn ziel in haat gedompeld en onmacht en zijn hoofd vervuld met liefdeloze machten die niets ontzien omdat ze slechts zijn eigenbelang moeten dienen. Daarbij komt de nog steeds overheersende levensangst en de verwarring is daarmee dan wel kompleet. Het onkruid wast welig en het helpt niet of hij al gaat wieden en dokteren. Hier heeft hij het weggewied en aan de andere zijde komt het overwoekerend weer op. Wat moeten wij doen?
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=52QLORPS
Het Koninkrijk des Vaders is goed. Het is niet te verbeteren en men kan er niets toe of af doen. Het is het geboorteland van een ieder mensenkind. Het is erin geworteld en er onafscheidelijk mede verenigd. De mensen weten het niet meer. Het komt omdat het overwoekerd is geworden door zijn vijand die het onzichtbaar heeft gemaakt en toen trachtte het uit zijn gevoelsleven te verdrijven. Uit zijn innerlijk leven; maar wij staan er niet bij stil omdat ook daarin verwarring en verduistering zijn gekomen. Dat de vijand het kon bedekken en de mens geheel in verwarring, slaap en verstrooiing kon brengen is gekomen omdat hij niet wakker was.
Men vraagt altijd waarom heeft hij dat toegelaten. Het was toch goed en dan komen allerlei redeneringen waarom hij dat gedaan zou hebben. Het verlies van bewustzijn dat een ogenblik van slaap tot gevolg heeft gehad heeft zich eonen lang voortgezet en er is niemand die men daarvoor verantwoordelijk kan stellen dan alleen hem zelf.
Niemand anders heeft hem verleid dan hijzelf die zich liet verleiden en daardoor verduisteren. Hij behoefde niet voor de vijand te bezwijken evenmin als hij dat in het dagelijks leven behoeft. Maar hij doet het en één keer is de eerste keer geweest. Wij moeten het zelf gewild hebben en niemand anders. Dwz door de macht van de vijand - hoe men die nu ook wil omschrijven - heeft hij zich laten verblinden, hetzij door macht, door angst of door lustbedwelming. Het zich overgeven, waaraan dan ook, brengt een heimelijk lustgevoel met zich zoals zich dan in zwakheid kenbaar maakt.
De mens is nog altijd de mens ook al leeft hij in de diepte van de afgrond en is hij onherkenbaar geworden door het vele onkruid waarin hij zich heeft begeven. Want het onkruid is in de wereld van zijn voorstellingen, in de hypnose van zijn onwetendheid waarin hij verkeert tov het wakkere en stralende leven. Hij heeft zijn ziel in haat gedompeld en onmacht en zijn hoofd vervuld met liefdeloze machten die niets ontzien omdat ze slechts zijn eigenbelang moeten dienen. Daarbij komt de nog steeds overheersende levensangst en de verwarring is daarmee dan wel kompleet. Het onkruid wast welig en het helpt niet of hij al gaat wieden en dokteren. Hier heeft hij het weggewied en aan de andere zijde komt het overwoekerend weer op. Wat moeten wij doen?
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=52QLORPS
Reacties