lijden 2
Hier is sprake van de mens die geleden heeft. Hij heeft zijn strijd volbracht als hij het Leven binnen gaat, het Leven waarin de vrede heerst van de onzegbare bevrijding uit slavernij en nood, uit duisternis en angst. Het geleden hebben wordt hier een uitgemaakte zaak. Niet een altijd maar weer bedroefd zijn en zich ellendig en machteloos gevoelen, niet altijd maar dat sudderen van het lijden dat op een klein vuurtje wordt onderhouden en steeds weer aanleiding is tot groter en uitgebreider verdriet.
Het betekent niet dat het lijden zalig is. Het zou ziekelijk en pervers zijn het zalig te noemen. Zelfs Nietsche vindt dat het geluk van het leven, het ware geluk, niet te verdragen is als de schaduw van het lijden niet aanwezig is om de mens tot de erkenning te brengen, dat het er bij hoort.
Nee, nee, het leed wast een mensenziel niet schoon. Leed verhardt en maakt hem bitter en liefdeloos. Als iemand ons leed toebrengt willen wij hem doden en in onze gedachten in ieder geval vernietigen. Deze gedachten maken ons tot moordenaar. Want het kan waar zijn dat als een man een vrouw met begeerte slechts aanziet hij reeds overspel bedreven heeft, zeker is, dat als wij over een mens liefdeloos denken en een vernietigend oordeel over hem hebben, wie hij dan ook is, we hem daarin reeds gedood hebben en aldus onze bijdrage hebben geleverd tot de machten der ontaarding en der vernietiging.
Een ieder die de steile weg gaat waarvan de toegang zo nauw is zal het leed ondervinden en dit zal hij moeten overwinnen en vernietigen in zich zelf zonder ook maar één ogenblik medelijden te hebben met zichzelf. Dat is het leed der doorbraak dat hoe sneller het geschiedt des te afdoender het zich zelf oplost in de voleindiging van de mens, die door Jezus het Leven genoemd wordt. Het is als een stroom die, beladen met afval, zich te sneller spoedt naar de verlossende wateren van de oceaan.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=BX0GFL96
Het betekent niet dat het lijden zalig is. Het zou ziekelijk en pervers zijn het zalig te noemen. Zelfs Nietsche vindt dat het geluk van het leven, het ware geluk, niet te verdragen is als de schaduw van het lijden niet aanwezig is om de mens tot de erkenning te brengen, dat het er bij hoort.
Nee, nee, het leed wast een mensenziel niet schoon. Leed verhardt en maakt hem bitter en liefdeloos. Als iemand ons leed toebrengt willen wij hem doden en in onze gedachten in ieder geval vernietigen. Deze gedachten maken ons tot moordenaar. Want het kan waar zijn dat als een man een vrouw met begeerte slechts aanziet hij reeds overspel bedreven heeft, zeker is, dat als wij over een mens liefdeloos denken en een vernietigend oordeel over hem hebben, wie hij dan ook is, we hem daarin reeds gedood hebben en aldus onze bijdrage hebben geleverd tot de machten der ontaarding en der vernietiging.
Een ieder die de steile weg gaat waarvan de toegang zo nauw is zal het leed ondervinden en dit zal hij moeten overwinnen en vernietigen in zich zelf zonder ook maar één ogenblik medelijden te hebben met zichzelf. Dat is het leed der doorbraak dat hoe sneller het geschiedt des te afdoender het zich zelf oplost in de voleindiging van de mens, die door Jezus het Leven genoemd wordt. Het is als een stroom die, beladen met afval, zich te sneller spoedt naar de verlossende wateren van de oceaan.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=BX0GFL96
Reacties